Διονύσης Αλέρτας: «Δεν ακούω από το ένα αυτί»

«Δεν θυμάμαι τίποτα. Δεν θυμάμαι ούτε τη στιγμή του ατυχήματος, ούτε την πρώτη εβδομάδα που ήμουν στο νοσοκομείο. Το μόνο που θυμάμαι είναι να ξυπνάω στο δωμάτιο, όπου μου είχαν κάνει ενέσεις μορφίνης, οπότε ούτε πόνο ένιωθα ούτε τίποτα Το μόνο που με τρόμαζε, όταν συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί ήταν να μη μείνω ανάπηροι. Άκουγα τους γιατρούς πάνω από το κεφάλι μου να μουρμουρίζουν ότι κάτι πρέπει να κάνουν με το πόδι μου, γιατί είχα πάθει μόλυνση και φοβόμουν σα θα μου το έκοβαν. Ειλικρινά, μόνο ευχάριστες αναμνήσεις έχω από την περίοδο που ήμουν στο νοσοκομείο. Με πρόσεχαν, με περιποιούνταν και τελικά μόνο καλό έκανε στη ζωή μου το ατύχημα, γιατί σταμάτησα να πίνω και γενικότερα είδα τη ζωή με άλλο μάτι. Εντάξει, δεν ακούω από το ένα αυτί. Και τι έγινε; Χτύπημα ένα τατουάζ που γράφει «out of order», οπότε όσοι πάνε να μου μιλήσουν, ξέρουν» τόνισε στο ΟΚ.

-Έπινες πολύ;

«Η γενιά των 35άρηδων στην οποία ανήκω έπινε πολύ. Από το σχολείο ακόμα, θυμάμαι, με τους φίλους μου να πίνουμε μπίρες και ούζα. Τώρα πια αν θα πιω, θα είναι ένα ποτήρι και δεν πρόκειται να οδηγήσω αν πιω λίγο παραπάνω.»