Έκτορας Μποτρίνι: «Αυτό που ήμουν, είμαι…»

-Τι σημαίνει για ένα εστιατόριο να έχει αστέρι Μισελέν;

«Από παιδί ήθελα να είχα ένα αστέρι Μισελέν και όχι μια Πόρσε. Με ενδιέφερε να έχω μια κουζίνα σαν χειρουργείο! Πεντακάθαρη. Και το κατάφερα. Το αστέρι είναι η επιβράβευση. Πολλοί θέλουν, λίγοι μπορούν» τόνισε στην Espresso.

-Τι θεωρείται καλό φαγητό για εσάς;

«Μια χωριάτικη σαλάτα, που είναι και η αγαπημένη μου. Καλό φαγητό μπορεί να είναι και ένα κοτόπουλο στη γάστρα με πατάτες. Το καλό φαγητό δεν έχει να κάνει με την τιμή, αλλά με την ποιότητα. Η μάνα μας έκανε με πολλή αγάπη γιουβέτσι και πάντα ήταν τέλειο. Και τηλεοπτικά, στο οδοιπορικό στα εστιατόρια της Αθήνας που κάναμε με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου, διαπίστωσα ότι η χαρά δεν θέλει πολλά. Ο κόσμος χαίρεται και όταν ένα σουβλάκι είναι καλό. Από τη στιγμή που ο Ελληνας μπορεί να φάει ένα σουβλάκι στην έξοδό του -γιατί αυτά είναι τα χρήματά του- ας κοιτάξουν να του το κάνουν καλό.»

-Πόσο σας άλλαξε η δημοφιλία που αποκτήσατε από την τηλεόραση;

«Δεν με έχει ακουμπήσει καθόλου. Αυτό που ήμουν, είμαι. Ο πατέρας μου, όταν με είδε για πρώτη φορά στην τηλεόραση, μου είπε: «Να ξέρεις, όταν ξυπνάς το πρωί και βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη, αυτομάτως να σου έρχεται στον νου η σκέψη ότι είσαι ο γιος ενός μάγειρα. Να ξέρεις πού πας και από πού προέρχεσαι». Εδώ, στο εστιατόριο, κάνω χιλιάδες πράγματα. Είμαι στην κουζίνα μαζί με τα παιδιά που δουλεύουν στο μαγαζί. Δεν έχει αλλάξει τίποτα. Αντε να σε ξέρουν και 10 άνθρωποι περισσότεροι στον δρόμο...»