Βλαδίμηρος Κυριακίδης: «Όταν φύγω απ’ αυτή τη ζωή, δεν θέλω να με θυμάται κανένας»

Ο ίδιος απαντά χωρίς περιστροφές στη real: «Θα πλήρωνα τίμημα εάν πίστευα ότι κάνω επιτυχία. Δεν με ενδιαφέρει η επιτυχία».

Θα μου απαντούσατε με τον ίδιο τρόπο εάν δεν ήσασταν επιτυχημένος;

«Ναι, ναι, ασφαλώς. Διότι έχω υπάρξει και αποτυχημένος. Μου αρέσει να ρισκάρω. Ακόμα και τις φορές που επένδυσα σε... αντιεμπορικό έργο και έχασα λεφτά, μέσα μου ήμουν πανευτυχής στη δυστυχία μου. Ήμουν οικονομικά αποτυχημένος, αλλά όχι καλλιτεχνικά. Έχω κάνει αρκετά καλλιτεχνικά ατοπήματα, αλλά φρόντισα να μάθω κάτι και από αυτά... Έχω ξεπεράσει τον ναρκισσισμό και τη φιλαυτία μου. Και ξέρω ότι ο μοναδικός κριτής μου είναι ένα κοινό που πρέπει να πείσω ότι καλά έκανε που ήρθε να με δει σήμερα το βράδυ. Αλλά δεν είναι θέμα επιτυχίας, το κίνητρό μου δεν είναι η εγωπάθεια, δεν θέλω να δώσουν κάποτε το όνομά μου σε μια στάση λεωφορείου ή σε έναν δρόμο. Όταν φύγω απ' αυτή τη ζωή, δεν θέλω να με θυμάται κανένας. Δεν προσπαθώ να αφήσω στίγμα, ποσώς με ενδιαφέρει. Θέλω απλώς, σε κάθε παράσταση, να υπάρχει από μέρους μου ένα ξόδεμα ψυχής, για να ικανοποιήσω το κοινό της πλατείας. Χαίρομαι την ανταπόκριση των ανθρώπων, αλλά μέχρι εκεί. Ούτε ότι νικάω σ' έναν πόλεμο αισθάνομαι, ούτε καμιά ήττα πρόκειται να υποστώ. Απλώς χαίρομαι να παίζω στο θέατρο».