Μιχάλης Μαρίνος: «Δεν μου είναι εύκολο να ξαναπάω στην Αμμόχωστο»

Πριν από έξι χρόνια, όπως μου είχες αναφέρει και παλαιότερα, είχες επισκεφθεί την Αμμόχωστο για να δεις το πατρικό σου σπίτι. Θέλεις να ξαναπάς;

«Το φετινό καλοκαίρι επισκέφθηκα την Κύπρο και συναντήθηκα με αγαπημένους συγγενείς και φίλους. Δεν πήγα στην Αμμόχωστο και δεν μου είναι εύκολο να ξαναπάω, γιατί μου είναι δύσκολο να δεχτώ ότι κάτι που είναι συναισθηματικά δικό μου δεν μπορώ να το έχω και να το χαίρομαι. Αυτό είναι κάτι που με πληγώνει, όπως πληγώνει και κάθε Κύπριο. Όσο δεν λύνεται το Κυπριακό θα παραμείνει μία ανοιχτή πληγή και κάθε φορά που αγγίζεις αυτό το θέμα είναι σαν να μπήγεις το μαχαίρι πιο βαθιά!».

Τι θυμάσαι από τα σχολικά και τα φοιτητικά σου χρόνια;
«Επειδή όταν ήμουν εννέα ετών μετακομίσαμε οικογενειακώς από την Κύπρο στην Αλεξανδρούπολη, ήταν δύσκολο για εμένα να προσαρμοστώ στο καινούριο μου σχολείο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κλειστώ στον εαυτό μου και να είμαι ένα μάλλον ακοινώνητο και χαμηλών τόνων παιδί. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι όταν η δασκάλα ζητούσε εθελοντές για να συμμετέχουν στις σχολικές εορτές, κρυβόμουν κάτω από το θρανίο, για να μη με δουν, γιατί μου φαινόταν αδιανόητο να σταθώ μπροστά σε κόσμο και να εκτεθώ τόσο πολύ! Ακόμη και την ώρα του μαθήματος, όταν έκανε μία ερώτηση, παρόλο που μπορεί να γνώριζα την απάντηση, ντρεπόμουν να σηκώσω το χέρι μου. Αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα μου, προσπάθησα συνειδητά να αλλάξω αρκετά χρόνια αργότερα, όταν ήρθα στην Αθήνα για σπουδές. Εκεί, λοιπόν, πέρασα στο άλλο άκρο και από εκεί που δεν μιλούσα σε κανένα, ήμουν υπόδειγμα εξωστρέφειας, μέχρι που κατάφερα τελικά να ισορροπήσω».
Πηγή: Down Town Κύπρου