Ο Λαυρέντης και το σπίτι με το κομμένο ρεύμα

Άπειρα περιστατικά που σφράγισαν την ιστορία της ελληνικής ροκ σκηνής, αλλά και το άλμπουμ ζωής του καθενός από τα πέντε μέλη του εμβληματικού συγκροτήματος. Οι Τερμίτες σημάδεψαν μια ολόκληρη γενιά μιας άλλης εποχής, που δεν είχε ούτε Internet ούτε κινητά ούτε καν CD. Είχε όμως μεγάλη δίψα να ανακαλύπτει νέα μουσικά σχήματα που γρατζουνούσαν κιθάρες σε άθλια υπόγεια και τραγουδούσαν οργισμένα για χαμένες αγάπες και όνειρα «που χάθηκαν στη σκόνη», όπα» ακριβώς το έλεγαν -και θα το πουν στο Ηρώδειο- οι Τερμίτες. «Εγώ τον Βαγγέλη Παπαθανασίου τον ήξερα από παιδάκι. Ήταν φίλος του πατέρα μου. Σκεφτήκαμε να πάμε στο Λονδίνο αλλά εκεί υπάρχει ένα συγκρότημα σε κάθε γειτονιά. Βρεθήκαμε στο Παρίσι όπου είχαμε γνωστούς. Κλείσαμε ραντεβού με δισκογραφική και παραδόξως μας δέχτηκαν. Άκουσαν τις μαγνητοταινίες που είχαμε και μας είπαν ότι πρέπει να περάσουμε από επιτροπή για να συζητήσουν αν θα μας κάνουν συμβόλαιο. Έπρεπε να περιμένουμε ένα-δύο μήνες στο Παρίσι απάντηση. Σε ένα αμάξι κοιμόμασταν κάτω από γέφυρες. Γυρίσαμε. Περιμέναμε το τηλεφώνημα που θα άλλαζε τη ζωή μας. Ούτε καν τηλέφωνο δεν είχα σπίτι. Κομμένο ρεύμα είχα και θυμάμαι έβαλα μια μπάρα να αφήνω μέσα στο σπίτι τη μηχανή μην την κλέψουν. Έρχεται ο Παύλος κι εκεί που παίζαμε μπιλιάρδο και μου λέει "no". Είπαν οι παραγωγοί ότι είχε περάσει η εποχή του progressive ροκ και έσκασε το κύμα new wave. Αργότερα ήρθε από την Αμερική μήνυμα να πάμε να υπογράψουμε συμβόλαιο σε ανεξάρτητη δισκογραφική αλλά δεν είχαμε το κουράγιο. Τι είχα εγώ στο μυαλό μου τότε; Να γίνουμε ροκ σταρ, να κυκλοφορούμε με ελικόπτερα. Ήμασταν λίγο δυο λαλούν και τρεις χορεύουν. Γιατί συναντιόμαστε τώρα; θέλω να κλείσει καλά ο κύκλος μας. Να κάνω κι ένα πείραμα, αν θέλεις. Αφορά κανέναν αυτή η μουσική; Αν οπτικοποιήσω τη συναυλία και τη στείλω στο εσωτερικό, τι αποτέλεσμα θα έχει σήμερα; Ξέρεις πόσο χώμα φάγαμε τότε από τους μουσικοκριτικούς; Θάψιμο. Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, αργότερα μας έβαλαν στους τρεις καλύτερους ροκ ελληνικούς δίσκους. Αλλά μιλάμε για άτομα που έγραψαν ότι το «The wall», είναι ένας μέτριος δίσκος που θα ξεχαστεί γρήγορα. Στη Γερμανία ωστόσο μας έγραφαν διθυραμβικές κριτικές. Γιατί διαλυθήκαμε; Αν δεν υπάρχει χρήμα, πώς θα διατηρηθεί ζωντανό ένα συγκρότημα; Άρχισε η γκρίνια», αποκαλύπτει ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας στο Πρώτο θέμα.