Ελισάβετ Κωνσταντινίδου: «Ήμουν ένας άλλος άνθρωπος πριν την ψυχοθεραπεία»

«Κάνω ψυχοθεραπεία πάρα πολλά χρόνια. Πολύ θα ήθελα να έχω σταματήσει, να έχω φτάσει σε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα αλλά... Η δύναμη της συνήθειας είναι πολύ μεγάλη. Γι’ αυτό οι άνθρωποι επιμένουν και μένουν σε νεκρούς γάμους παρά να χωρίσουν. Η συνήθεια καλύπτει τα πάντα. Κι εγώ έτσι είμαι. Λέω τη νύχτα ότι θέλω να σταματήσω το κάπνισμα γιατί με ενοχλεί στη δουλειά μου πια. Θέλω να είμαι αθλητής πάνω στη σκηνή, να είμαι υγιής. Και βλέπω ότι αυτός ο σατανάς με εμποδίζει. Αφού καπνίζω τώρα τι απολογισμό έκανα»;

Ποια ήταν η αφορμή για να ξεκινήσετε ψυχοθεραπεία;

«Έμπαινα σε μια άλλη φάση ζωής. Χώριζα, είχα κι ένα παιδί και πιεζόμουν πώς θα τα καταφέρω. Ένιωσα πολύ περίεργα. Δεν μπορούσα να σκεφτώ, να πάω μια σκέψη μου παρακάτω. Ήταν τρομακτικό. Κρατιόμουν από μια ανάσα για να μην πέσω κάτω. Αυτή ήταν η αφορμή. Στην ψυχανάλυση όμως πας για κάτι άλλο κι ανακαλύπτεις άλλα. Σιγά-σιγά ξεμπλέκεται ένα κουβάρι και νιώθεις καλύτερα. Ήμουν ένας άλλος άνθρωπος πριν την ψυχοθεραπεία».

Σε τι διαφέρει η μια Ελισάβετ απ’ την άλλη, της προ ψυχοθεραπείας;

«Δεν ήμουν ψύχραιμη, ήμουν πιο επιπόλαιη. Σήμερα διαχειρίζομαι τα πράγματα διαφορετικά, έχω μεγαλύτερη ανοχή. Και το σημαντικότερο είναι πως πια αγαπώ τον εαυτό μου».