Έρρικα Μπρόγιερ: Το τραγούδι, τα λεφτά και οι ταινίες

«Υπήρχαν δύο αδελφές, οι Κέσλερ. Τότε είχαμε κάτι τζουκ μποξ που, όταν έριχνες κέρμα για κάποιο τραγούδι, σου έδειχνε και τι φορούσαν οι καλλιτέχνες, κάτι σαν βιντεοκλίπ της εποχής. Βάζαμε τις Κέσλερ κι ό,τι φορούσαν το φτιάχναμε κι εμείς. Την πρώτη φορά είπαμε κι ένα τραγούδι τους και... πέτυχε η μαγιά. Τα κοστούμια μας τα ράβαμε σε μοδίστρες, γιατί δεν είχαμε χρήματα. Όταν, όμως, «πιαστήκαμε», πήγαμε σε πολλούς σχεδιαστές και μας έραψαν ρούχα. Μεταξύ αυτών ήταν ο Φιλήμων, ο Γιάννης Τσεκλένης, ο Γιάννης Βούρος, αλλά και άλλοι μόδιστροι υψηλής ραπτικής» τόνισε η Έρρικα Μπρόγιερ σε καθημερινή εφημερίδα.

-Τα κοστούμια αυτά τα έχετε κρατήσει;

«Τα περισσότερα τα έχουμε χαρίσει, άλλα τα πουλήσαμε. Εγώ έχω στην κατοχή μου δυο τρία κομμάτια, έτσι, αναμνηστικά.»

-Πόσα χρόνια ήσασταν στο τραγούδι;

«Μπορώ να πω και 50 χρόνια. Τότε οι αμοιβές δεν ήταν μεγάλες. Το πρόγραμμά μας ήταν πολύ φορτωμένο, γι' αυτό κι αποφεύγαμε τις ταινίες, που γυρίζονταν πρωί, αλλιώς θα είχαμε κάνει περισσότερες. Σκεφτόμασταν, όμως, ότι τελειώνοντας από το νυχτερινό κέντρο θα έπρεπε να πάμε στο σπίτι το πρωί, στη συνέχεια στα γυρίσματα, μετά θέατρο και πάλι στο μαγαζί! Κι όλο αυτό κάθε μέρα! Οπότε κρατήσαμε τις παραστάσεις και τις live εμφανίσεις.»