Βασίλης Παλαιολόγος: «Όταν ήμουν παιδί, δεν έπαιζα τόσο όσο θα έπρεπε»

«Όταν ήμουν παιδί, δεν έπαιζα τόσο όσο θα έπρεπε! Μάλλον ωρίμασα πριν την ώρα μου. Από την άλλη, όσο υπήρξα παιδί, δεν ,ήμουν εύκολο παιδί, γιατί έκανα πολλές σκανταλιές! θυμάμαι όμως τις μυρωδιές της γειτονιάς, τις ομάδες, τις παρέες και τα ξέγνοιαστα εκείνα χρόνια με νοσταλγία και αγάπη! Περνάω καλά όταν δουλεύω, γιατί κατ' αρχάς σημαίνει ότι είμαι υγιής, πράγμα το οποίο θεωρώ υπέρτατο αγαθό, και κατά δεύτερον ότι έχω δουλειά, πράγμα επίσης σπουδαίο στις μέρες μας. Από θέση είμαι αισιόδοξος και αντιδρώ στη μιζέρια και στην «παραίτηση», θεωρώντας ότι ο προσωπικός μας αγώνας πρέπει να είναι αδιάκοπος και μόνο κερδισμένοι θα βγούμε. Δεν υπάρχει ομορφότερο συναίσθημα από το να βλέπεις γελαστούς ανθρώπους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουμε λύσει τα προβλήματα μας. Όχι, κάθε άλλο, αλλά έχει να κάνει με την οπτική του καθενός κι εγώ θέλω και προσπαθώ να βλέπω «το ποτήρι μισογεμάτο». Αγαπώ τα ταξίδια, γιατί μέσα από αυτά μαθαίνουμε πολιτισμούς, κουλτούρες, ποιότητες λαών, αλλά ταυτόχρονα αποτυπώνονται στον σκληρό μας δίσκο εικόνες που δεν καταγράφονται με το ίδιο μεγαλείο από τη φωτογραφική μας μηχανή», δήλωσε στο περιοδικό Τηλέραμα.