Κρυστάλλω Πατσιά: «Το μετάνιωσα, αλλά κι αυτός ήταν πολύ άδικος μαζί μου…»

-Ως παιδί, ήσουν το ίδιο δυναμική και εξωστρεφής;

«Είχα περάσει ένα μεταβατικό στάδιο. Στο Δημοτικό ήμουν πολύ κλειστός χαρακτήρας. Πολύ ήσυχη και ντροπαλή. Στο γυμνάσιο ξεκίνησα να ανοίγομαι κάπως και μέχρι να μπω στο Λύκειο ήμουν αυτό που βλέπεις σήμερα (γελάμε)» τόνισε στο Down Town Κύπρου.

-Εννοείς, ήσουν από τα κορίτσια που έκαναν τις εφηβικές τρέλες χωρίς να υπολογίζουν τίποτα και κανένα;

«Ήμουν ένα αντιδραστικό παιδί. Αυτός ήταν και ο λόγος που είχαμε ομηρικούς καυγάδες με τους γονείς μου. Έκανα πολλές ζαβολιές στο σχολείο και δεν υπολόγιζα κανένα. Αισθανόμουν ότι δεν μπορεί να με κρίνει ένας καθηγητής. Γελάω πολύ καμιά φορά που τα θυμάμαι. Όμως, δεν μετανιώνω για τίποτα. Ήταν μια φάση της ηλικίας που, λίγο-πολύ, όλοι την περνάμε.»

-Θυμάσαι ποια ήταν η μεγαλύτερη τρέλα που έκανες στο σχολείο;

«Όταν είχα πετάξει τη βαλίτσα του καθηγητή μου από τον τρίτο όροφο. Βέβαια, το μετάνιωσα μετά, αλλά κι αυτός ήταν πολύ άδικος μαζί μου. Γενικά, ήμουν πολύ αντιδραστική. Από το πρώτο λεπτό που έμπαινα στην τάξη, μιλούσα ασταμάτητα. Ήμουν ένα υπερκινητικό παιδί.»

-Να υποθέσω, ότι από τότε ξεκίνησες να πειραματίζεσαι και με την εμφάνισή σου;

«Πέρασα από όλα τα στάδια μεγαλώνοντας. Μπορώ να σου πω, μάλιστα ότι σήμερα, στα 36 μου, αυτό το look που έχω είναι στα πλαίσια του normal για τα δικά μου δεδομένα. Πιστεύω ότι η εξωτερική εμφάνιση αντικατοπτρίζει και το μέσα μας. Τη δεδομένη στιγμή ένιωθα ότι ήθελα να το κάνω. Αν δεν ζούσα στην Κύπρο, βέβαια, θα έκανα ακόμα πιο εκκεντρικές αλλαγές.»