Παπασπηλιόπουλος: «Το θέατρο για μένα είναι ένας µεγάλος έρωτας που δεν θαµπώνει και δεν ξεθωριάζει»

Πριν φτάσεις στα 40 σου, µετράς πολλές «νίκες» στη σκηνή, στο πανί και στο γυαλί. Θεωρείς ότι υπήρξες τυχερός, πέρα από το ότι δούλεψες σκληρά 20 χρόνια;

Θα ήµουν αγνώµων αν έλεγα ότι δεν ήµουν τυχερός που συνεργάστηκα µε σπουδαίους σκηνοθέτες και ηθοποιούς που µε πίστεψαν και µε στήριξαν από τα πρώτα µου βήµατα.
Ναι, δούλεψα σκληρά και σηκώνω κι άλλο τον πήχυ, αλλά υπήρξα πράγµατι τυχερός. Λένε για κυκλώµατα, κλίκες, εµπόδια και τρικλοποδιές. Πιστεύω ότι, αν έχει κανείς κάτι -πες το ταλέντο, πες το όπως θες- και δουλέψει µε αυτό, δεν µπορεί να τον θέσει εκτός κανένα κύκλωµα και καµία κλίκα...

Τι είναι για εσένα το θέατρο, Οδυσσέα;

Ένας µεγάλος έρωτας που δεν θαµπώνει και δεν ξεθωριάζει. Αναπνέω µέσα από το θέατρο. «Πλουτίζω» µε την ενασχόλησή µου µε αυτό. Μου προσφέρει ένα ζηλευτό ταξίδι το θέατρο και το απολαµβάνω, το χαίροµαι.
Ο πιο µεγάλος έρωτας, όµως, δεν είναι το θέατρο, απ’ ό,τι ξέρω. Είναι η οικογένειά σου...
Οντως ο µεγάλος έρωτάς µου είναι η υπέροχη οικογένειά µου: η Κατερίνα µου (σ.σ.: η Κατερίνα Παπαδάκη είναι θαυµάσια ηθοποιός) και τα δύο µας παιδιά. Ο Ανδρέας και η Κρυσταλλία µας. Σου έλεγα πως είµαι τυχερός στη δουλειά. Στη ζωή είµαι ακόµα περισσότερο µε τέτοια οικογένεια. Με τον «µαραθώνιο» που τρέχω, δεν περνώ πολύ χρόνο µαζί τους, αλλά κάνω ό,τι µπορώ για να είναι ποιοτικός.

Πηγή: Real