Γιάννης Τσιμιτσέλης: «Στην κριτική μου είμαι αυστηρός και με τον εαυτό μου και με τους άλλους»

«Όταν κάποια στιγμή έκαναν οντισιόν στο σχολείο για ένα θεατρικό με παιδιά της Γ’ Γυμνασίου πήγα κι εγώ ενώ ήμουν στην Β’ Γυμνασίου. Σκέφτηκα ότι αν πήγαινα στην οντισιόν θα έχανα μάθημα και σίγουρα θα έκανα κάτι που θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον. Ήμουν μάλιστα καλός μαθητής αν και δεν διάβαζα σχεδόν ποτέ... Με πήραν τελικά για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Θυμάμαι ήταν το «Δεν είμαι εγώ η λογική» του Ξενόπουλου.

Ήμασταν καλοί και συμμετείχαμε και σε μαθητικούς διαγωνισμούς. Πρόσφατα μου έστειλαν και το DVD. Είναι ένα άθλιο πράγμα αλλά ταυτόχρονα το βλέπεις πάρα πολύ τρυφερά και νοσταλγικά γιατί είναι εντελώς αθώο. Βλέποντάς το σε πολλά σημεία μπορώ να θυμηθώ ακριβώς τι σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή. Με τον μαζοχισμό του ηθοποιού που έχει κάνει κάποιες δουλειές αυτό που βλέπω τώρα είναι λάθη! Γενικότερα στην κριτική μου είμαι αυστηρός και με τον εαυτό μου και με τους άλλους. Δεν μου δίνω το άλλοθι της ηλικίας. Το βλέπω και λέω: «Για δες, έπαιζε σωστά αυτή, ήταν καλή...» ή λέω «τώρα αυτό εγώ γιατί το έκανα; Γιατί;» Προσπαθώ να αναλύσω κάτι που δεν αναλύεται αλλά μέσα στην κακοτεχνία του είναι γλυκό και όμορφο. Σαν ανάμνηση χαίρομαι που συμμετείχα σ’ αυτή την παράσταση και που την έχω ως αρχείο. Εννοείται πως η μάνα μου έρχεται συνέχεια σε ότι κάνω. Παρακολουθεί ό,τι κάνω και το βρίσκει πάντοτε εξαιρετικό» τόνισε στο Big Fish.