Μιχάλης Ζαμπίδης: «Η επιθυμία μου να σταματήσω ήρθε την ώρα που ακόμη μπορούσα»

Παρατήσατε την καριέρα σας πάνω στην καλύτερη στιγμή της. Γιατί;

«Αισθανόμουν ψυχικά πλήρης, αλλά και ευγνώμων που έπειτα από 170 αγώνες και παραπάνω παρέμενα υγιής. Τελευταία είδα ότι τα πάντα είναι σε σμίκρυνση, σαν μια σκιά του παρελθόντος. Είχα την τύχη να ζήσω τα χρυσά χρόνια του αθλήματος. Όλα αυτά ήταν αρκετά για να ξυπνήσω ένα πρωί και να πω “φτάνει”».

Είναι δύσκολη η αλλαγή της σελίδας;

«Η μετάβαση από τον αθλητή στον άνθρωπο θέλει προσοχή. Σημασία έχει ότι ολοκλήρωσα το στόχο μου. Η επιθυμία μου να σταματήσω ήρθε την ώρα που ακόμη μπορούσα».

Στα 24 χρόνια της καριέρας σας στο κικ μποξ είχατε βάλει τον αθλητή πάνω από τον εαυτό σας;

«Το έκανα, ναι. Δεν γινόταν αλλιώς. Αν θέλεις να παίξεις και να διακριθείς σε παγκόσμιο επίπεδο, πρέπει να επενδύσεις όλη σου την ενέργεια στην αθλητική σου ιδιότητα».

Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο άθλημα;

«Όταν ξεκινούσα, το κικ μποξ στην Ελλάδα ο καλύτερος της πόλης, μετά ο καλύτερος της Ελλάδος. Κάπου στα δεκατέσσερα κατάλαβα ότι μπορούσα να γίνω ο καλύτερος της Ευρώπης και πάει λέγοντας».

Ήσασταν πιτσιρικάς τότε. Σας έδινε περισσότερους πόντους αντρισμού το άθλημα σας; Ήσασταν ο τύπος που ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να του εναντιωθούν γιατί θα τους έδερνε;

«Όχι. Πάντα ήμουν ιδιαίτερα ειρηνικός και ήπιος άνθρωπος. Όλοι έχουν άλλωστε τις καλές και τις κακές τους πλευρές. Τα ένστικτα εκδηλώνονται κυρίως μέσα στο ρινγκ».

Πηγή: ΕΓΩ