Ρίκα Διαλυνά: Ο άφραγκος Χατζηχρήστος και η χυλόπιτα στον Μάρλον Μπράντο
Η Ρίκα Διαλυνά, η σπουδαία ηθοποιός με την απίστευτη ομορφιά, υπήρξε ένα από τα πιο λαμπερά αστέρια του ελληνικού κινηματογράφου.
Η ίδια σε πρόσφατη συνέντευξή της μίλησε για την "απόδραση" από το σπίτι της προκειμένου να σπουδάσει, για τα καλλιστεία, ενώ αποκάλυψε και μία άγνωστη ιστορία με τον Χατζηχρήστο.
Κυρία Διαλυνά, είστε βέρα Κρητικοπούλα…
«Μέχρις εκεί που δεν πάει άλλο. Κατάγομαι από μια πολύ καλή οικογένεια Κρητικών. Ο μπαμπάς μου είχε εργοστάσιο επεξεργασίας σταφίδας και άλλων ξηρών καρπών, ξακουστό στο νησί μας. Έτσι μεγάλωσα με τη φράση «εσύ πρέπει να είσαι πρότυπο στην κοινωνία».
Όπως καταλαβαίνετε, σε μια κλειστή κοινωνία και από τόσο καλή οικογένεια, έπρεπε να προσέχω τα πάντα. Και αυτή την ανατροφή την ακολούθησα σε όλη μου τη ζωή. Το μόνο μου ελάττωμα ήταν ότι από δύο χρονών παιδάκι το «ψώνιο» μου ήταν να πάω στην Αμερική.
Σκεφτείτε πως έχω ένα ημερολόγιο που έγραφα από παιδάκι τις σκέψεις μου. Το κρατάω ακόμα! Σας πληροφορώ ό,τι στόχους είχα βάλει, τους πέτυχα όλους!».
Πώς, όμως, από μια τόσο κλειστή κοινωνία φτάσατε μέχρι το Χόλιγουντ;
«Οι δύο πρώτες απόπειρες που έκανα για να το σκάσω απέβησαν άκαρπες. Με τσάκωσαν οι γονείς μου και ήμουν σαν θηρίο μέσα σε κλουβί. Όμως, μια μέρα άκουσα τη μάνα μου να κουβεντιάζει με μια φίλη της ότι έχει πονοκέφαλο και ότι θα πιει ασπιρίνη μήπως και της περάσει.
Εμένα μου καρφώθηκε η λέξη «ασπιρίνη» και μια μέρα άρχισα να παραπονιέμαι ότι μου πονάει το κεφάλι μου. Πήγαμε στους γιατρούς του νησιού, δεν μου έβρισκαν τίποτα, οπότε μπαίνουμε στο πλοίο και πάμε στην Αθήνα. Εκεί η μαμά μου είχε έναν αδελφό δικηγόρο, πολύ ανοιχτόμυαλο, ο οποίος με πήγε σε πολλούς γιατρούς για να γίνω «καλά».
Ξαφνικά μια μέρα τού σκάω το μυστικό: «Δεν έχω τίποτα. Απλά θέλω να σπουδάσω». Και ο θείος μου με αγκάλιασε αμέσως και με κράτησε στην Αθήνα. Έδωσα εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητή τον σπουδαίο ζωγράφο Γιάννη Μόραλη και πέρασα και στη Δραματική Σχολή αριστούχος».
Τα καλλιστεία πώς μπήκαν στη ζωή σας;
«Από μια τυχαία φωτογραφία. Είχε έρθει ένας φίλος της θείας μου στο σπίτι, με τράβηξε φωτογραφία και την έστειλε στην «Απογευματινή», που διοργάνωνε τα καλλιστεία. Και μια ωραία ημέρα βλέπουμε στην εφημερίδα το πρόσωπό μου. Άλλες στεναχώριες για τους γονείς μου (γέλια). Ωστόσο, επειδή είχα εκτεθεί, δεν έκανα πίσω.
Τη βραδιά των καλλιστείων, λοιπόν, μου είχαν δώσει ένα φόρεμα που δεν μου ταίριαζε. Όταν βγήκε η Μελά στη σκηνή, καταχειροκροτήθηκε. Μόλις βγήκα εγώ, παγωμάρα. Ούτε ένα χειροκρότημα. Φώναξε, μάλιστα, κάποιος «κάντε κάτι, είναι απερίγραπτη». Πήγα σε έναν καθρέφτη, με είδα και τρόμαξα. Ήμουν σαν σκιάχτρο. Επέστρεψα τότε τρέχοντας στα παρασκήνια, έβαλα το κεφάλι μου κάτω από το νερό και έβγαλα όλες τις φουρκέτες από τα μαλλιά, όλο το μακιγιάζ και φόρεσα το μαγιό μου. Πήγα στον καθρέφτη, κοίταξα το πρόσωπό μου και είπα: «Ρίκα, είσαι πανέμορφη, θα πάρεις εσύ το πρώτο βραβείο». Και βγήκα με αέρα νικήτριας και πήρα το πρώτο βραβείο!».
Θεωρείτε τον εαυτό σας και μοντέλο;
«Όχι, δεν υπήρξα ποτέ μοντέλο. Απλά κάποιες διάσημες ράφτρες της εποχής μου ζητούσαν να λανσάρω τα ρούχα τους. Όπως και ο Βαλεντίνο, όταν με είδε, μου είπε: «Ασ’ τα όλα κι έλα εδώ να γίνεις το μοντέλο μου».
Ο Χατζηχρήστος πώς σας βρήκε και σας έβαλε αμέσως στο δικό του team ηθοποιών;
«Τότε έπαιζα σε μια ταινία του Ζερβουλάκου με τίτλο «Συννεφιασμένη Κυριακή». Ωστόσο, δεν υπήρχαν χρήματα για να ολοκληρωθεί. Τότε, λοιπόν, είχε πάει ο Ζερβουλάκος στον Χατζηχρήστο για να την αγοράσουν. Στο μεταξύ εγώ ετοιμαζόμουν να πάω στην Αμερική για τα καλλιστεία Μις Υφήλιος.
Είχα βάψει και τα μαλλιά μου ξανθά λόγω του ρόλου στην ταινία και δεν ήθελα ούτε να με βλέπω στον καθρέφτη. Στο γραφείο του Χατζηχρήστου λοιπόν, πριν πάω εγώ, είχε πάει μια Τσιγγάνα, του έριξε τα χαρτιά και του είπε: «Θα έρθει μια ξανθιά γυναίκα ηθοποιός, πάρα πολύ καλή, και θα σωθείτε».
Πήγε ο Ζερβουλάκος, τους δείχνει την ταινία με εμένα ξανθιά και παθαίνουν σοκ. Με παίρνει ο Χατζηχρήστος τηλέφωνο και μου λέει: «Πόσα θες για να είσαι στη δική μας εταιρία παραγωγής;». Εγώ τους είπα ένα τρελό ποσό, αλλά εκείνος έκοψε μια επιταγή για να είμαι σε τρεις ταινίες. Το βλέπει ο Ζερβουλάκος και μου λέει: «Δεν μπορείς να πας στην Αμερική. Εχεις πλέον δεσμευτεί να παίξεις σε τρεις ταινίες του Χατζηχρήστου».
Ο Χατζηχρήστος πάντα υμνούσε την ομορφιά σας…
«Ήταν πολύ σπουδαίος άνθρωπος και ηθοποιός. Θυμάμαι που μου έλεγε: «Τα δικά σου πόδια ξεκινούν απ’ τον λαιμό σου». Επίσης, δεν μπορώ να παραλείψω να πω ότι όσοι συνεργάστηκαν με τον Χατζηχρήστο τον λάτρεψαν κυριολεκτικά. Τους ζούσε όλους και ας μην είχε ο ίδιος ούτε φράγκο στην τσέπη. Θα σας πω και ένα περιστατικό. Τα τελευταία χρόνια τον φιλοξενούσαν στο «Στάδιον», το ξενοδοχείο. Είχαμε πάει, λοιπόν, ένα βράδυ με τον άντρα μου και περιμέναμε έναν φίλο. Και όπως καθόμασταν στο μπαράκι, έρχεται ο Χατζηχρήστος, κάθεται δίπλα μου και μου ψιθυρίζει: «Ρίκα, έχεις να μου δώσεις τίποτα χρήματα;
Αν έχεις, χωρίς να σε δουν, βάλ’ τα μέσα στην τσέπη μου». Ψάχνω την τσάντα μου, βγάζω το μοναδικό πεντοχίλιαρο που είχα και του το έβαλα στην τσέπη. Έπαθα μεγάλο σοκ! Γιατί ο Χατζηχρήστος είχε δώσει και την ψυχή του για τους συναδέλφους του. Δεν άφησε ποτέ κανέναν απλήρωτο. Για μένα ο Χατζηχρήστος ήταν ο πιο αριστοκρατικός ηθοποιός. Θυμάμαι άλλη μια φορά που μου έδωσε ένα κουτί. Το ανοίγω και τι να δω: ένα βραχιόλι. Κοκκινίζω και του λέω: «Σας ευχαριστώ, αλλά δεν θα το πάρω. Δεν μου επιτρέπεται». Και τελικά το είδα στο χέρι άλλης μεγάλης πρωταγωνίστριας».
Και ξαφνικά ανοίγετε τα φτερά σας για το Χόλιγουντ…
«Εγώ πιστεύω πάρα πολύ στην τύχη. Όταν έφτασα στην Αμερική, χωρίς να γνωρίζω κανέναν, βρέθηκε εντελώς τυχαία στον δρόμο μου ο ατζέντης της Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Και από εκεί με γνώρισε σε όλους τους σταρ του Χόλιγουντ. Και όταν όλες οι καλλονές πήγαν και έκαναν νάζια στον Μάρλον Μπράντο τη βραδιά των καλλιστείων για την ανάδειξη της Μις Υφήλιος, η μόνη που δεν πήγε ήμουν εγώ. Έρχεται, λοιπόν, ο Μάρλον και μου λέει: «Εσύ γιατί δεν ήρθες να μου ζητήσεις αυτόγραφο;». Του απαντώ ότι δεν με ενδιαφέρουν τα αυτόγραφα. Και με ξαναρωτά: «Τι θα κάνεις το βράδυ;».
Χαμογελώ και του απαντώ «Δεν μπορώ να σας ακολουθήσω». Ε, και την επόμενη μέρα έγραψαν για μένα μέχρι και οι «News York Times» για τη «χυλόπιτα» που του έριξα (γέλια). Σε εμένα όλοι εκτίμησαν την ανατροφή μου και τη συμπεριφορά μου. Δεν ήμουν το κλοτσοσκούφι που πήγαινα από εδώ και από εκεί!», είπε στην Espresso.
