Ποιόν τελικά ευνοεί η προτεινόμενη τιμολογιακή πολιτική για τα φάρμακα;

Η αλήθεια όμως είναι αρκετά διαφορετική τουλάχιστον στο βαθμό που αυτή αποτυπώνεται μέσα από τη νέα αγορανομική διάταξη που προωθεί η Γενική Γραμματεία Εμπορίου του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας.

Με την πρόταση για μεσοσταθμική μείωση των τιμών στα φάρμακα κατά 25% δημιουργείται τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος, σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για την οικονομία και την απασχόληση, χωρίς φυσικά να επιτυγχάνεται ο αρχικός στόχος για μια μεταρρύθμιση προς όφελος της κοινωνίας.

• Αναμένεται η διακοπή παραγωγής για περίπου 1000 από τα 6500 σκευάσματα που κυκλοφορούν στη χώρα μας, καθώς η παραγωγή τους καθίσταται ασύμφορη αφού θα τιμολογούνται με γνώμονα τις τιμές που έχουν σε χώρες με πολύ χαμηλότερο κόστος και βιοτικό επίπεδο από το ελληνικό όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία, Πολωνία και η Λετονία. Πέρα από τη μείωση των τιμών θα πρέπει να συνυπολογιστεί πως η πληρωμή τους γίνεται σε διάστημα 3-4 χρόνων, γεγονός που σημαίνει ότι ουσιαστικά οι φαρμακευτικές εταιρείες επιδοτούν τις πωλήσεις τους, αφού αυτό συνεπάγεται ένα επιπλέον κόστος 15-20% για την περίοδο αποπληρωμής τους. Επιπλέον τα φάρμακα αυτά θα αντικατασταθούν σταδιακά από νέα πολύ πιο ακριβά.
• Ο όγκος των πωλήσεων των εταιρειών θα μειωθεί δραστικά, με αποτέλεσμα την απώλεια κρατικών εσόδων.
• Θα ωφεληθούν οι θυγατρικές των πολυεθνικών σε βάρος των μικρών ελληνικών εταιρειών που θα αναγκαστούν να διακόψουν τη λειτουργίας τους, μεταφέροντας στην καλύτερη των περιπτώσεων τη παραγωγή τους στο εξωτερικό, δημιουργώντας επιπλέον ανέργους.
• Θα ενταθούν οι παράλληλες εξαγωγές με αποτέλεσμα να δημιουργείται ο κίνδυνος ελλείψεων φαρμάκων στην τοπική αγορά, με ανυπολόγιστες συνέπειες κυρίως για τα άτομα πού πάσχουν από σοβαρές και χρόνιες ασθένειες.
• Καταλύεται κάθε έννοια ελεύθερης αγοράς αφού τα ταμεία και οι ιδιώτες μέσω των φαρμακιών που λειτουργούν στις κλινικές θα προμηθεύονται τα φάρμακα στην ίδια ακριβώς τιμή

Οι παραπάνω επισημάνσεις και αρκετές ακόμα που μπορεί να σκεφτεί όποιος αναλύσει την νέα αυτή αγορανομική διάταξη καταδεικνύουν για μια ακόμα φορά το δογματισμό της κυβέρνησης που αγκυλωμένη στη διακυβέρνηση με όρους επικοινωνίας παραλείπει και αγνοεί συστηματικά την ουσία.
Μπορεί όμως μια κυβέρνηση να λειτουργεί με γνώμονα τον προσπορισμό πρόσκαιρου επικοινωνιακού κέρδους ναρκοθετώντας την αγορά και αγνοώντας, αν όχι εμπαίζοντας , τους πολίτες και την υγεία τους;
Ποιος αλήθεια κερδίζει από αυτές τις ατυχείς παρεμβάσεις και πόσα ακόμα προβλήματα αντέχουν η κοινωνία και η αγορά;
Είναι δυνατόν το κράτος να εξακολουθεί να παρεμβαίνει και μάλιστα με τρόπο που αντιβαίνει ουσιαστικά στην ελληνική και κοινοτική νομοθεσία,όχι για να λύσει προβλήματα προς όφελος των πολιτών, αλλά για να δημιουργεί πολύ περισσότερα;
Αν πραγματικά ο στόχος ήταν η εξοικονόμηση επιπλέον πόρων, γιατί δεν επιλέγεται ένας πιο απλός και άμεσος τρόπος, όπως η αύξηση από το 3,5% στο 6% ή στο 8 % του φόρου που έχει ήδη επιβληθεί αναδρομικά στις πωλήσεις των φαρμάκων, εξασφαλίζοντας τα απαραίτητα χρήματα χωρίς να διαλυθεί η αγορά;
Η μήπως τελικά δεν είναι αυτός ο στόχος και απλά επιδιώκουν μια αναδιάταξη της αγοράς προς όφελος των πολυεθνικών;

ΠΗΓΗ: Deal News