Θαλασσινός: «Υπάρχουν έντεχνες μπούρδες και λαϊκά διαμάντια»

Παλιότερα εκφράσατε κάποιες αρνητικές απόψεις για τα ριάλιτι ταλέντων, τη Eurovision ή για τις διαφημίσεις στις οποίες «υποκύπτουν» κάποιοι καλλιτέχνες. Επιμένετε σε αυτές; «Πάντα λέω την άποψη μου, που δεν μετράει για χίλιες αλλά για μία. Δεν σημαίνει δηλαδή πως ό,τι λέω εγώ είναι "νόμος", αλλά μια καθαρό προσωπική άποψη. Ας πούμε π.χ. ότι γίνεται ένα ριάλιτι για παιδιά που θέλουν να γίνουν ποδοσφαιριστές μου αρέσει το ποδόσφαιρο. Διάσημοι θα γίνουν, ποδοσφαιριστές ποτέ... Έτσι και το τραγούδι, υπάγεται στη μουσική και η μουσική στην τέχνη.»

Πώς είναι δυνατόν με στερεότυπα άκρως τηλεοπτικά να κάνεις σοβαρά πράγματα, όταν η τηλεόραση σήμερα από μόνη της είναι μέτρια;

«Είναι σόου. Όσοι ενδιαφέρονται για σόου μπορούν να δοκιμάζουν έτσι. Οι στόχοι όμως ενός νέου δεν πρέπει να περιορίζονται στο να γίνει γνωστός. Ο καλλιτέχνης πρέπει να στοχεύει στην «ποίηση», στη δημιουργία και στην ψυχική του πληρότητα-με την ευρεία της έννοια. Το να γίνεις γνωστός πριν από το έργο σου περιέχει-κρύβει-υστεροβουλία. Κάτι που η τέχνη απορρίπτει. Αν πιστεύετε ότι η Eurovision είναι τέχνη πάω πάσο»

Τελικά χρειάζεται ο διαχωρισμός «λαϊκός» και «έντεχνος» ή η μουσική δεν έχει «σύνορα»;
«Η μουσική έχει σύνορα μόνο στις γλώσσες, αλλιώς από μόνη της όχι. Είναι λάθος οι όροι έτσι όπως ερμηνεύονται. Υπάρχουν έντεχνες μπούρδες και λαϊκά διαμάντια. Υπάρχει το αληθινό και το ψεύτικο, το σοβαρό και το αστείο»