Μαρινέλλα: «Φτύσε µε καλέ, πες σκόρδα, που µπορώ και τα κάνω όλα αυτά»

Επιστρέφετε στο «Παλλάς», µετά από τη ζεστή υποδοχή που σας επεφύλαξε το κοινό...

Ήταν πάρα πολλοί που δεν βρήκαν θέσεις, µια και ήµασταν sold out µέχρι την τελευταία βραδιά, γι’ αυτό και αποφασίστηκε να γυρίσουµε στο πανέµορφο αυτό θέατρο µε τον Τάκη µου, που είναι χαρισµατικό πλάσµα.

Είχαµε µιλήσει ενώ κάνατε πρόβες για την παράσταση «Στον καθρέφτη του Παλλάς» και µου λέγατε πόσο σας γοήτευε που θα είναι πλάι σας. Και πράγµατι, όταν άνοιξε η αυλαία λάµπατε από χαρά και δεν σταµατήσατε να το χαίρεστε...

Μα υπάρχει ωραιότερο «δώρο» από το να είσαι στη σκηνή µε πλάσµατα που εκτιµάς και θαυµάζεις, µε πρόσωπα που αγαπάς; Τι να κάνω; Στηρίζω τα ταλέντα πάντα, σε αντίθεση µε άλλους-άλλες που τα... τρέµουν, γιατί φοβούνται µην τα «καπελώσουν». Αυτά είναι για τους µικρόψυχους, αγάπη µου. Εγώ ήθελα πάντα χαρισµατικά πλάσµατα πλάι µου, για να ανεβαίνει και για εµένα ο πήχυς.

Βλέποντάς σας να «σαρώνετε» τη σκηνή, να ανεβοκατεβαίνετε σκάλες, να χορεύετε και να µη µένετε στιγµή ήσυχη, θαύµασα την ενέργειά σας για άλλη µια φορά...

Φτύσε µε καλέ, πες σκόρδα, που µπορώ και τα κάνω όλα αυτά. Σ’ το έχω ξαναπεί: από µέσα είµαι µικρή, σαν να ξεκινάω τώρα. Αν δεν µε... έπαιρναν τα πόδια µου και δεν µπορούσα να βγω στη σκηνή, θα τα παράταγα.

Τι σας γεµίζει µε τόση ενέργεια, αλήθεια;

Η αγάπη µου για τη δουλειά µου, η λατρεία µου για τη σκηνή και το τραγούδι, η τόσο θερµή ανταπόκριση του κόσµου... Ξέρεις τι είναι να έχουν περάσει τόσα χρόνια και να σε ακολουθούν πάντα πιστά, να σε χειροκροτούν τόσο ζεστά, να γίνονται µπιζαρίσµατα και να µη σε αφήνουν να φύγεις από τη σκηνή; Η µεγαλύτερη ανταµοιβή µου αυτή είναι στον χρόνο. Η τόσο µεγάλη αγάπη του κόσµου.