Βασίλης Παπακωνσταντίνου: «Όταν δεν θα µπορώ να τραγουδήσω πια, θα γράφω τραγούδια για άλλους»

Ενιωσες ποτέ ότι το πολύ χειροκρότηµα µπορεί να σου έκανε κακό;

Τη δεκαετία του ‘90 υπήρξαν διάφορες µόδες. Οπως η µόδα «είµαστε φανατικοί ροκάδες και θα πάµε στον δικό µας τον Βασίλη και θα τα κάνουµε λίµπα». ∆εν θα ήθελα να έχω φτάσει εκεί. Θυµάµαι ότι προσπαθούσα να τους κατευνάσω από σκηνής, να µην αφήνονται στα ένστικτά τους. Σιγά-σιγά το ξεπεράσαµε αυτό.

Ο τραγουδιστής είναι πιο ευάλωτος από άλλους καλλιτέχνες;

Η ζωή του είναι σε άµεση επαφή µε το κοινό, ενώ του σκηνοθέτη ή του ζωγράφου δεν είναι. Ο ηθοποιός, πάλι, έχει τους ρόλους. Ο τραγουδιστής έχει ένα σόλο, µόνο δικό του, εκθέτει τον εαυτό του και αυτό είναι αδυσώπητο. Κάθε φορά που ανεβαίνω στη σκηνή νιώθω σαν να έχω διαγωνίσµατα στο λύκειο (γελάει)!

Το κοινό έχει αλλάξει στη διάρκεια των χρόνων;

Το δικό µας όχι. Συχνά το σκέφτοµαι σαν µια κερκίδα γηπέδου. Πίσω-πίσω οι παππούδες µε τα εγγόνια. Μπροστά οι µπαµπάδες. Πιο µπροστά οι νέοι, οι έφηβοι.

Αν πήγαινες γρήγορα τη ζωή σου προς τα πίσω, σε ποιον «σταθµό» θα σταµατούσες;

Στη γνωριµία µου µε τον Ασιµο, τον Λοΐζο, τον Θεοδωράκη, τον Τριπολίτη, τον Ιωάννου, τον Αλκη Αλκαίο... Πιστεύω ότι δεν τους απογοήτευσα αυτούς τους ανθρώπους. Και όσοι είναι εδώ, είναι όλοι φίλοι µου ακόµα. Με τον Χατζιδάκι, αν και είχαµε συζητήσει, δεν προλάβαµε να συνεργαστούµε. Θα ήθελα πολύ να τον είχα τραγουδήσει.

Εχεις αναφερθεί στην κατάθλιψη που σε έχει ταλαιπωρήσει, το γέλιο όµως τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;

Μα το χιούµορ είναι ίδιον της κατάθλιψης. Εκφράζει την αριστοφανική ανάγκη µας για ισορροπία!

Η βραδιά της συναυλίας θα είναι η παραµονή των γενεθλίων σου. Ποια είναι η σχέση σου µε τον χρόνο;

Φαίνεται να τα έχω βρει µαζί του. Νιώθω, φερ’ ειπείν, ότι κάθε φορά που κάνω κάτι, αρχίζω ξανά. ∆εν έχω βαρεθεί καθόλου. Βέβαια, έχω σχεδιάσει τη µέλλουσα καλλιτεχνική µου απασχόληση: όταν δεν θα µπορώ να τραγουδήσω πια, θα γράφω τραγούδια για άλλους.

Τι ονειρεύεσαι;

Να κρατήσει η σχέση που έχω µε τον κόσµο έτσι όπως είναι, µέχρι το τέλος.

Πηγή: Real