Χρήστος Λούλης: «Αρκετά πια µε την ταµπέλα του ζεν πρεµιέ. Ζεν πρεµιέ ετών 42, δεν γίνεται»

Σε βρίσκω σε παραστάσεις της «Ηλέκτρας» να παίζεις τον Αίγισθο και όχι τον Ορέστη. Δεν σε «χαλάει» που δεν παίζεις τον Ορέστη;

Να µε χαλάει; Αντιθέτως, µου δίνει µιαν ανάσα! Και γιατί έγινα 42 χρόνων, άρα µπορώ να αναµετρηθώ και µε άλλους ρόλους, και γιατί δεν είναι πάνω µου όλο το βάρος της παράστασης... Υπάρχω στο θέατρο που λατρεύω, χωρίς να σηκώνω το βάρος του πρωταγωνιστή και µάλιστα µετά από έναν µαραθώνιο που έτρεξα τον χειµώνα και πριν από έναν που ακολουθεί για τη νέα σεζόν...

Αλλάζεις επίπεδο-κατηγορία λοιπόν...

Ξέρεις πόσο καιρό το περίµενα (σ.σ.: γελάει); Αρκετά πια µε την ταµπέλα του ζεν πρεµιέ, του... ανερχόµενου, νέου ηθοποιού που µε ακολουθεί εδώ και 20 χρόνια που βγήκα στον χώρο! Ζεν πρεµιέ ετών 42, δεν γίνεται! Τόπος στα νιάτα, παιδιά!

Ηταν μια ταμπέλα που δεν σου άρεσε ποτέ.

Γενικά δεν µου αρέσουν οι ταµπέλες και οι ετικέτες τύπου «ζεν πρεµιέ», «ποιοτικό και εµπορικό θέατρο» κ.λπ. Ασε που άµα στην κολλήσουν δεν ξεκολλάει µε τίποτα. Εφτασα να περάσω τα 40 κι ακόµα µε κυνηγά.

Μου έδωσες μια πάσα με το «ποιοτικό-εμπορικό». Αν ήθελες θα μπορούσες να πουλήσεις τις μετοχές σου πολύ ψηλά στο εμπορικό λεγόμενο θέατρο από το να παίρνεις τον μισθό που δίνει η πρώτη κρατική σκηνή, ας πούμε. Δεν το έκανες.

∆εν το έκανα από θέση και άποψη κι ας µου δόθηκαν πολλές ευκαιρίες. Ενιωθα πως αν κάνω εκπτώσεις στην τέχνη µου, θα την προδώσω. Ναι, θα βγάλω κάποια καλύτερα λεφτά για ένα διάστηµα... Πόσο θα το άντεχα; Πόσο θα έµενα µακριά από τα αληθινά «θέλω» µου; Επειδή µε ξέρω καλά, θα «κλότσαγα», δεν θα άντεχα! Πρόσεξε, δεν το παίζω υπεράνω γιατί έχω µια οικογένεια, ούτε κατηγορώ αυτούς που το κάνουν. Απλώς, εγώ δεν θα άντεχα να µπω στη διαδικασία να κάνω την οποιαδήποτε έκπτωση µετά από 20 χρόνια που τις έχω αποφύγει. Θα ήµουν δυστυχής αν έκανα εκπτώσεις, δεν θα µπορούσα να σταθώ στη σκηνή, θα γυρνούσα σπίτι µου σε κακό χάλι.

Εχει τύχει να γυρίσεις σε κακό χάλι, όμως, μετά από μια παράσταση που δεν πήγε καλά.

Ολα στο πρόγραµµα είναι. Κάποιες δουλειές θα είναι καλές, κάποιες θα ατυχήσουν ή θα ατυχήσεις εσύ σε αυτές. Αλλο είναι αυτό κι άλλο να ξεπουληθείς και να υποστηρίξεις κάτι που δεν σε εκφράζει. Από την άλλη, προσπαθώ να αφήνω έξω από την πόρτα του σπιτιού µου όσα συµβαίνουν στη δουλειά, γιατί έχω µια υπέροχη οικογένεια και θέλω να απολαµβάνω τις ώρες που είµαι κοντά της. Ο,τι κι αν έχει συµβεί στην πρόβα ή στη σκηνή, τα ξεχνάω στην αγκαλιά της γυναίκας µου και των παιδιών µου. Αλήθεια στο λέω...

Πηγή: Realnews