Δημήτρης Παπαδημητρίου : “Η Φωτεινή είναι ένας άνθρωπος που τον έψαχνα πριν τον γνωρίσω”

Υπάρχουν έργα σας στα σκαριά αυτή την περίοδο. Πότε θα το απολαύσουμε; «Το “Μονόγραμμα” είναι αρκετά μακροπρόθεσμο. Οι “Παραλλαγές πάνω σε μια αχτίδα” όμως, είναι σχεδόν έτοιμο , δηλαδή είναι ηχογραφημένο κατά 90%. Μένει να τραγουδηθούν δύο ακόμα κομμάτια. Είναι τα εφτά χρώματα της ίριδας».
Πόσες φωνές θα ακούσουμε στη δουλειά σας αυτή; «Η Φωτεινή λέει τρία από τα χρώματα, το ένα μοιράζεται με τον Κώστα Μακεδόνα, ο οποίος λέει κι άλλο ένα, και η Αρετή Κετιμέ. Υπάρχουν ερωτηματικά τώρα για το ποιος θα πει τα δυο τελευταία χρώματα»
Ποια η γνώμη σας για το λαϊκό-ποπ είδος μουσικής, που έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια κι ακούγεται στις πίστες τις νυχτερινής Αθήνας; «Αυτό πάντα υπήρχε στην Ελλάδα .Θα άξιζε να δει κανείς ιστορικά και να δει πώς φτάσαμε στο σήμερα. Την εποχή που υπήρχε ο Χατζιδάκις, που ο Θεοδωράκης ήταν στη μεγάλη ακμή , που ο Ξαρχάκος ακόμα έγραφε, τη χρυσή λεγόμενη εποχή, υπήρχε ο Φλωρινιώτης, υπήρχε ο Σαλαμπάσης, υπήρχε δηλαδή η άλλη πλευρά. Υπήρχε ακόμα και το λαϊκό τραγούδι , το οποίο φλερτάριζε με το λουμπέν. Αυτό είναι ένας διΰλισμός που ο Έλληνας τον χρειάζεται, γιατί μέσα του έχει πάντα αυτή την τάση, δηλαδή του αρέσει να συνδυάζει τα αντίθετα. Αυτό που σήμερα έχει συμβεί είναι ότι έχει πλήρως επικρατήσει το ένα είδος για πάρα πολλά χρόνια, έχει επικρατήσει το λουμπέν, το οποίο έχει πάψει να είναι και λουμπέν. Δεν είναι τυχαίο ότι στα μαγαζιά που παίζεται αυτό το είδος μουσικής, δεν υπάρχει μπουζούκι ή υπάρχει ελάχιστο, επομένως, αυτό δεν είναι λαϊκό τραγούδι, δεν είναι ποπ, απορώ τι διάολο τραγούδι είναι».
Υπάρχουν τελικά νέοι καλλιτέχνες να μας βγάλουν από αυτό το μουσικό αδιέξοδο; «Δεν είναι δυνατόν να πεις ότι δεν υπάρχει ο μεγάλος καινούριος τραγουδιστής, από τη στιγμή που δεν του έχεις δώσει την ευκαιρία να μεγαλώσει. Είμαι σίγουρος ότι δεν έχει πάθει κάτι το DNA των Ελλήνων. Είναι αδύνατον οι Έλληνες να μην έχουν βγάλει μεγάλους καλλιτέχνες τα τελευταία 35 χρόνια στο τραγούδι. Απλώς τους έχει φάει η αφάνεια».
Σας ενοχλεί αυτός ο χώρος; « Όχι καθόλου. Αυτός είναι ο χώρος διασκέδασης. Πάντα χρειάζεται και θα χρειάζεται. Αυτό που ενοχλεί, είναι η ανυπαρξία του χώρου».
Η Φωτεινή με την οποία συνεργάζεστε μουσικά χρόνια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι η μούσα σας; «Η μούσα είναι η θεά της μουσικής. Δεν είναι η πηγή της έμπνευσης ως έννοια. Η Φωτεινή είναι λοιπόν, ένας άνθρωπος πάνω στον οποίο στήριξα μια προσωπική θεωρία, είναι ένας άνθρωπος που τον έψαχνα πριν τον γνωρίσω, στο καλλιτεχνικό επίπεδο μιλώντας»
Πηγή: ΕΜΠΡΟΣ ΛΕΣΒΟΥ_VIEW