Ματθαίος Γιαννούλης: Η πορεία στη δισκογραφία και οι συνεργασίες που έχει ξεχωρίσει!

Ο ίδιος μιλά στην espresso για την πορεία του στο χώρο, τη διαδρομή του αλλά και τις συνεργασίες που έχει ξεχωρίσει.

Πώς αρχίσατε να ασχολείστε με το νησιώτικο τραγούδι;
«Το τραγούδι, όπως είπα ήταν αυτό που με μάγευε από μικρό παιδί. Στα 13 μου ήρθα στην Αθήνα μόνο με τη μάνα μου, γιατί ο πατέρας μου δούλευε ως σμυριδεργάτης στα ορυχεία και έπρεπε να μείνει στη Νάξο δυστυχώς. Στην Αθήνα, λοιπόν, πήγα στο Εθνικό Ωδείο. Είχα μια καταπληκτική δασκάλα εκεί, την Αννα Διαμαντοπούλου, ενώ συγχρόνως πήγαινα και στον Χρήστο Κεσίδη και έκανα μαθήματα μπουζουκιού. Στο λαούτο τα πρώτα μου μαθήματα τα πήρα από τον Δημήτρη Φυρογένη Μετοχάρη και από τον Βασίλη Χατζόπουλο. Η μεγάλη μου αγάπη όμως ήταν το τραγούδι, το μικρόφωνο».

Στη δισκογραφία πότε μπήκατε;
«Στα 21 μου αποφάσισα να μπω στον χώρο της δισκογραφίας. Εφτιαξα την πρώτη μου κασέτα (δεν υπήρχαν CD), πήγα μόνος μου και βρήκα τον μεγάλο μας Στάθη Κουκουλάρη, του έδειξα τα τραγούδια που είχα γράψει, σε στίχους και μουσική δικά μου, και του είπα ότι θέλω να μπω στο στούντιο. Ετσι κι έγινε. Τα έξοδα όμως ήταν πολλά και δεν υπήρχαν χρήματα, δυστυχώς. Οι γονείς μου πούλησαν ένα κτήμα που είχαμε στο νησί και μου έδωσαν τα λεφτά για να εκπληρώσω τα όνειρά μου. Εγιναν τα τραγούδια και μετά έπρεπε να τα κυκλοφορήσω. Πώς όμως; Κανένας δεν μου έδειχνε τον τρόπο, έπρεπε να τον βρω μόνος μου. Ετσι κι έκανα».

Ποιον τρόπο βρήκατε;
«Πήγα στην Columbia και τους είπα ότι θέλω να βγάλω τα τραγούδια μου σε κασέτα. Μου ζήτησαν ένα τεράστιο ποσό (βρήκαν πελάτη, βλέπεις) και μου είπαν ότι έπρεπε να προαγοράσω και εμπόρευμα 5.000 κασέτες. Μίλησα με τους γονείς μου και προχώρησα. Προαγόρασα 5.000 κασέτες και πήγα στο νησί μου. Τότε δεν υπήρχαν internet, e-mail, facebook, YouTube και όλες οι ευκολίες που υπάρχουν σήμερα για να μπορείς να κάνεις γνωστούτσικα τα τραγούδια σου και να τα στείλεις σε κάποιον. Ετσι, λοιπόν, πήρα στη μασχάλη μια κούτα κασέτες και γύρισα όλη την Ελλάδα χτυπώντας πόρτες για να δώσω μια κασέτα μου ή να βρω ένα τοπικό ραδιόφωνο και να παρακαλέσω ή και να πληρώσω ακόμη για να παίξουν ένα τραγούδι μου. Συνάντησα κάθε καρυδιάς καρύδι, από ανθρώπους που ήθελαν να εκμεταλλευτούν ένα παιδί που κυνηγούσε τα όνειρά του μέχρι ανθρώπους που ήθελαν να βοηθήσουν. Υστερα από πολύ καιρό άρχισαν να ακούγονται τα τραγούδια μου σε πολλά μέρη και άρχισαν να ξεχωρίζουν. Το πιο σημαντικό όμως ήταν ότι είχα με το μέρος μου την αγάπη του κόσμου. Του κόσμου που άρχισε να με γνωρίζει και τους υπέροχους γονείς μου που ήταν η δύναμή μου».

Ποιες συνεργασίες σας και ποια τραγούδια σας ξεχωρίζετε;
«Αγαπημένες συνεργασίες μου είναι με τον Γιώργο Κόρο, τον Στάθη Κουκουλάρη, τη Χαρούλα Λαμπράκη, τον Γιάννη Πάριο, τον Σταμάτη Γονίδη, τον Λευτέρη Πανταζή, την Αντζελα Δημητρίου και τη Μαρία Νομικού, που της έγραψα τα τραγούδια του πρώτου δίσκου της, τα «Θαλασσοταραχή», «Πάθος μου, λάθος μου», «Και με πιάνει μια τρέλα», «Το αγόρι από τη Νάξο», «Θύελλα και τρικυμία» και πολλά άλλα. Τα τραγούδια μου που κυκλοφορούν στο εμπόριο είναι περίπου 2.000 με 2.500, πάντα κάποια ξεχνάω»!