Ματθαίος Γιαννούλης: Τα σημεία αναφοράς στην καριέρα του και η φιλανθρωπική του δράση

Έχει απασχολήσει αρκετές φορές τα φώτα της δημοσιότητας και όχι μόνο με τα επαγγελματικά του.

Ίσως γι’ αυτό δεν του αρέσει να δίνει συχνά συνεντεύξεις. Ωστόσο έκανε μια εξαίρεση για την «Espresso», ξετυλίγοντας το κουβάρι της ζωής και της καριέρας του

Σημεία αναφοράς στην καριέρα σας;
«Οταν ο αείμνηστος Γιώργος Κονιτόπουλος είπε στη δισκογραφική μου εταιρία ότι το μέλλον του νησιώτικου τραγουδιού λέγεται Ματθαίος Γιαννούλης και με επέλεξε να είμαι ο τελευταίος συνεργάτης του. Η συνεργασία αυτή είχε υπογραφεί στο μαγαζί Στούντιο, στη Λένορμαν, και, δυστυχώς, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, αφού έφυγε για την Πάρο και δεν γύρισε ποτέ. Αλλη μια στιγμή μου που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι όταν ήμουν 25-26 χρόνων κι έγραφα στο στούντιο του Αντώνη Πετρίδη, στη Λιοσίων. Εκεί ήταν ένας γνωστός τραγουδιστής και έγραφε κι αυτός. Οταν τον είδα, χάρηκα και του είπα αυθόρμητα και ανθρώπινα: «Να πάω να πάρω καφεδάκι και καμιά τυρόπιτα να κεράσω;» Γύρισε τότε και μου είπε με κακία: «Εχεις εσύ λεφτά να κεράσεις εμένα;» Ενιωσα άσχημα και στενοχωρήθηκα πολύ με την απάντησή του. Τότε μεσουρανούσε και είχε πολλά λεφτά. Ηρθε όμως ο καιρός που αυτός ο «κύριος» μου ζήτησε δανεικά, και όχι μόνο αυτό, αλλά τον έκανα και μουσικό μου. Ολα πληρώνονται σε αυτή τη ζωή!»

Φτάνοντας στο σήμερα, πώς είναι η ζωή σας;
«Είμαι μια χαρά και πάνω από όλα είμαι ευτυχισμένος. Εχω τρία υπέροχα παιδιά, δύο γιους και μία κόρη, και μια υπέροχη γυναίκα που λατρεύω. Η σύζυγός μου μού δίνει ηρεμία, χαρά και ζωή. Είναι η γυναίκα που ήθελα πάντα να έχω και την ευχαριστώ για όλα».

Εχετε και φιλανθρωπική δραστηριότητα. Πείτε μου μερικά πράγματα γι’ αυτό…
«Δεν μου αρέσει να μιλάω γι’ αυτό το κομμάτι και δεν θέλω να παίρνουν δημοσιότητα αυτά που κάνω. Το μόνο μήνυμα που θέλω να στείλω είναι το εξής: Οποιος ενδιαφέρεται να κάνει κάποιο χορό για φτωχά παιδιά ή με ειδικές ανάγκες εγώ πάντα θα είμαι εκεί αφιλοκερδώς. Η φωνή μου και τα τραγούδια μου ανήκουν σε αυτούς και όχι σε εμένα. Μακάρι να είχα εκατομμύρια να μοίραζα σε όλους όσοι έχουν ανάγκη, δεν τα έχω όμως».

Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας;
«Είμαι ένας άνθρωπος σχετικά χαμηλών τόνων αλλά με πολλές εκρήξεις. Αυτό είναι και η αφορμή για τις βιαστικές αποφάσεις που παίρνω. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν μου αρέσει να ησυχάζω, θέλω συνέχεια να ψάχνομαι, να δημιουργώ νέα πράγματα και δεν μου αρέσει καθόλου να αντιγράφω τους άλλους. Θέλω να είμαι υπεύθυνος και για τις επιτυχίες μου και για τις αποτυχίες μου. Κατά τα άλλα, είμαι ένας άνθρωπος καθημερινός, με πολλούς φίλους, με μια ήσυχη οικογένεια, μια υπέροχη γυναίκα και τρία παιδιά που υπεραγαπώ. Πρωινά στο καφενείο, στη λαϊκή, στον γείτονα για ουζάκι και μεζεδάκι… απλά πράγματα δηλαδή»