Μαυροματάκης: Η αποκάλυψη για την αξέχαση διαφήμιση - «Έκανα αγώνα να ξεφύγω»

Φέτος τον απολαμβάνουμε στη σειρά του ΑΝΤ1, Παρουσιάστε, ενώ μετρά αρκετά χρόνια στο χώρο της υποκριτικής, τόσο σε τηλεόραση, όσο και θέατρο. Ο Μανώλης Μαυροματάκης μίλησε για όλα στο 7 Μέρες TV.

Η ατάκα «ομορφάντρα μου» σας έχει χαρακτηρίσει. Η διαφήμιση σος χάρισε τεράστια αναγνωρισιμότητα. Τι κρατάτε απ' αυτό;

Κρατώ πιο πολύ τον αγώνα που έκανα να ξεφύγω από ένα πολύ μικρό σύμπλεγμα που είχα στην αρχή και δεν μου άρεσε όλη αυτή η αναγνωρισιμότητα. Δεν μου άρεσε μέσα μου βαθιά που με αναγνώριζαν απ' αυτό. Δεν το παραδεχόμουν. Έλεγα: «Εγώ δεν είμαι αυτός. Είμαι κάτι άλλο». Όμως, ήμουν και αυτός και ο πιο πολύς κόσμος με ήξερε ως αυτόν το χαρακτήρα Χαίρομαι για τον αγώνα που έκανα να το αποδεχτώ στο τέλος.

Σας σόκαρε ο τρόπος με τον οποίο μπήκε η πανδημία στη ζωή μας;

Εντελώς. Δεν μπορώ να το χωνέψω. Δεν μπορώ να καταλάβω τι απ' όλα ισχύει, εννοώντας σε πιο βαθμό ισχύουν αυτά που ακούμε. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ένας άνθρωπος πρέπει να μένει κλεισμένος στο σπίτι του. Ήμουν πέντε ετών όταν έγινε η δικτατορία της 21ης Απριλίου του 1967. Ήμασταν σε ένα χωριό στην Εύβοια, ο πατέρας μου ήταν ενωμοτάρχης της Χωροφυλακής, και θυμάμαι ότι υπήρχε απαγόρευση για την κυκλοφορία στο δρόμο έπειτα από τις επτά το απόγευμα. Όταν είσαι μικρό παιδί, δεν μπορείς να αξιολογήσεις ό,τι συμβαίνει. Σ' αυτήν ' τη συνθήκη σκεπτόμουν: «Τι γίνεται; Σε δικτατορία είμαστε»; Καταλαβαίνω ότι δεν είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά δεν είμαι και σίγουρος αν προχωρώντας λίγο παραπέρα δεν ισχύει και κάτι τέτοιο... Πώς είναι δυνατόν να λες σε έναν πολίτη... «Δεν μπορείς να βγαίνεις από το σπίτι σου ύστερα από τάδε ώρα»; Ναι. Δέχομαι ότι ' υπάρχει κάποιος λόγος, αλλά έπειτα απ' αυτό πώς μπορείς να το πεις και ο άλλος πώς μπορεί να το χωνέψει.

Θα σταματήσετε τα γυρίσματα;

Απ' ό,τι ξέρω θα σταματήσουμε, αλλά ακόμα δεν είναι 100% βέβαιο. Βλέπετε, υπάρχει αυτή η αβεβαιότητα. Παλιότερα κάναμε σχέδια για τις ημέρες, τους μήνες, τα χρόνια μας. Τώρα, όπως λέει και ένας φίλος μου, «αν κάνω σχέδια για αύριο, είναι εντάξει. Αν κάνω για μεθαύριο, είναι στα όρια της μεταφυσικής». Δεν μπορείς να προγραμματίσεις κάπως τη ζωή σου. Είμαστε εντελώς αποδιοργανωμένοι.

Τι λείπει σήμερα περισσότερο από τη ζωή σας;

Έχει εγκατασταθεί, όπως σε όλο τον κόσμο, ένας φόβος μέσα μου. Μου λείπει το να μη φοβάμαι. Να είμαι ο εαυτός μου ελεύθερος και να μη νιώθω ως υποκείμενο. Απαιτείται πολύ μεγάλη προσπάθεια να διώξουμε το φόβο για το αύριο, την ανασφάλεια απέναντι σ' αυτούς που μας φυλάνε, η οποία έχει εγκατασταθεί μέσα μας. Γιατί δεν αισθάνομαι καμία ασφάλεια σε μια χώρα που δεν εμπιστεύομαι αυτόν που με κυβερνάει.