Ζορμπαλά: «Η έκθεση με κούρασε. Απλά εξαφανίστηκα από προσώπου Γης και σταμάτησα να τραγουδάω»
H Mαργαρίτα Ζορμπαλά παραχώρησε συνέντευξη και έκανε λόγο για την απόφασή της να αποτραβηχτεί από τα φώτα της διασημότητας, ενώ έκανε λόγο και για την επιστροφή της, με μια παράσταση αφιέρωμα για τον Μάνο Λοΐζο.
Αν και αποσύρθηκε εδώ και χρόνια από τους προβολείς, η σπουδαία Ελληνίδα ερμηνεύτρια είναι ακόμα εδώ, για να διηγείται υπέροχες μουσικές ιστορίες, όπως το επερχόμενο αφιέρωμα στον Μόνο Λοΐζο, αλλά και να μοιράζεται μαζί μας στιγμιότυπα με τα «θηρία» που πέρασαν από τη ζωή της: από τον Μίκη Θεοδωράκη μέχρι την Ελλη Λαμπέτη.
Ή ιστορία της Μαργαρίτας Ζορμπαλά είναι τόσο γνωστή όσο και τα τραγούδια της. Γεννημένη στην Τασκένδη από Ελληνες πολιτικούς πρόσφυγες και μεγαλωμένη στη Μόσχα, επέστρεψε στην Ελλάδα το 1975, μετά τη Μεταπολίτευση, ύστερα από πρόσκληση του οικογενειακού φίλου Μίκη Θεοδωράκη να συμμετάσχει στον δίσκο του
«Μπαλάντες».
Και κάπως έτσι, στα 17 της, ξεκίνησε μια λαμπρή πολυετή καριέρα, γεμάτη αξέχαστα τραγούδια τεράστιων δημιουργών. Δεν κατάφερε, όμως, ποτέ να εξοικειωθεί με την υπερέκθεση και την άνευ λόγου προβολή. Και έτσι ξαφνικά, στα 35 της, πάνω στο peak της, αποσύρθηκε από τα φώτα και τη δισκογραφία και αποτραβήχτηκε στην Κύπρο, σε ένα μικρό χωριό κοντά στη Λεμεσό, εκεί όπου μένει ακόμα και σήμερα.
Τη μεγάλη αγάπη της, το τραγούδι, όμως, δεν το εγκατέλειψε ποτέ. Απλά τα τελευταία χρόνια ακολουθεί τον δικό της δρόμο, με τους δικούς της όρους και με επιλεκτικές εμφανίσεις κατά το δοκούν, υπενθυμίζοντάς μας κάθε φορά πόσο σπουδαία ερμηνεύτρια είναι. Μια τέτοια υπενθύμιση, άλλωστε, είναι και η επερχόμενη συναυλία «Με φάρο το φεγγάρι», στο θέατρο «Ακροπόλ», τη μουσική παράσταση-φόρος τιμής στον Μάνο Λοΐζο, έναν συνθέτη με τον οποίο η Μαργαρίτα Ζορμπαλά καταπιάνεται για πρώτη φορά - αλλά σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία.
Γιατί αποφασίσατε πάνω στην επιτυχία σας να αφήσετε το τραγούδι;
Δεν το άφησα ποτέ. Ενα pause έκανα γιατί άρχισε να μη μου αρέσει αυτό που είχα γίνει, αυτό που σκεφτόμουν πάνω στη σκηνή, αυτό που έβγαζα. Είχα γίνει πολύ επαγγελματίας, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, αλλά από την αρνητική πλευρά. Εκανα
αυτοματοποιημένα πράγματα. Πολλά δεν μου άρεσαν, πολλά δεν ήταν δικές μου επιλογές. Με ενοχλούσε ακόμα και το ότι έπρεπε να δίνω τόσες συνεντεύξεις. Η έκθεση με κούραζε. Χωρίς να γνωρίζω ακόμα πού θα με βγάλει, απλά εξαφανίστηκα από προσώπου Γης και σταμάτησα νατραγουδάω για τέσσερα χρόνια. Στην Κύπρο τραγουδούσα μόνο με παρέες και αυτό ήταν η σωτηρία μου και η θεραπεία μου.
Τι είναι το τραγούδι για εσάς;
Αγάπη. Κατευθείαν το λέω. Κι αυτό ήθελα να ξανακερδίσω. Ηθελα να είμαι πάλι αγαπησιάρα πάνω στη σκηνή, να δίνω όσο περισσότερη αγάπη μπορώ στον κόσμο, η οποία βεβαίως σου έρχεται πίσω. Και αυτό είναι το πιο ωραίο.
Θα μου μιλήσετε για τη νέα σας παράσταση;
Είναι ένα αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο με αφορμή τα 40 χρόνια που συμπληρώνονται
φέτος από τον θάνατό του. Μια φίλη μου στην Κύπρο μού το είχε αναφέρει πέρυσι τέτοια εποχή και την επόμενη μέρα της είπα ότι θα κάνω αφιέρωμα στον Λοΐζο. «Μα εσύ δεν έχεις τραγουδήσει ποτέ Λοΐζο», μου είπε. «Δεν πειράζει, θα το κάνω τώρα», της απάντησα. Δεν ξέρω γιατί πήρα αυτή την απόφαση. Νομίζω ότι είναι από
τον ουρανό σταλμένο. Εγω έχω ειδικευτεί στο ρεπερτόριο του Θεοδωράκη και έχω τραγουδήσει αρκετά Χατζιδάκι. Τον Λοΐζο τον ήξερα ως συνθέτη, αλλά δεν τον είχα δουλέψει ποτέ.
Πηγή: Gala