.jpg?t=-qXqFF4eKx2VYgFPDQ3Dgg)
Κώστας Νικούλι στο gossip-tv: «Τα social media μπορεί να γίνουν ένας μεγάλος οχετός»
«Η δομή του κειμένου της παράστασης είναι τέτοια ώστε το γέλιο να χαλαρώνει τον θεατή και αυτόματα να έρχεται ένα βαρύ θέμα που τον βάζει σε σκέψεις», θα πει ο Κώστας Νικούλι για την παράσταση «Ulster American», η οποία παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Αθηνά.
Ανεπιτήδευτα ταλαντούχος με την Τέχνη του να ξεχειλίζει από κάθε του κύτταρο ο Κώστας Νικούλι είναι σίγουρα o ηθοποιός εκείνος που έχει καταφέρει μέσα από κάθε του ρόλο να ξεδιπλώνει όλες τις πτυχές των ηρώων του χωρίς να κάνει καμία «έκπτωση».
.jpg?t=CHtQcUj7-Gp_KueWkTyaXw)
Ulster American, του Ντέιβιντ Άιρλαντ σε σκηνοθεσία Μανώλη Δούνια στο Θέατρο Αθηνά
Haris GermanidisΗ Τέχνη για τον Κώστα Νικούλι είναι ένας καμβάς με τον ίδιο να «κεντάει» πάνω σε αυτόν με αριστοτεχνικό τρόπο τον υποκριτικό του λόγο, το χειμαρρώδες ένστικτο της δημιουργίας και τη φυσική ροή της λαχτάρας του να υποδύεται όλους εκείνους τους ήρωες που θέλει να «ξεγυμνώσει» πάνω στη σκήνη. Όπως ακριβώς κάνει κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Αθηνά μέσα από την παράσταση «Ulster American». Μια παράσταση που έρχεται σε μια χρονική στιγμή που η κοινωνία συθέμελα «τρίζει» από κάθε είδους παθογένεια.
Κι όμως το έργο αυτό στο θέατρο Αθηνά υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Μανώλη Δούνια φέρνει στην επιφάνεια όλα εκείνα που καλούμαστε να «κρύψουμε κάτω από το χαλί» φορώντας το χαμόγελο της υποκρισίας για να μην χαλάσουμε το «όνειρο» εκείνων που έχουν ως οδηγό ζωής τις εκφοβιστικές μεθόδους της εξουσίας.
Κώστας Νικούλι
Έρχεται λοιπόν για να δώσει μια πνοή διαφορετική συνδυάζοντας το «αστείο» με το «αιχμηρό» τόσο επιτυχημένα που το κοινό φεύγει έχοντας κατανοήσει πλήρως τη διαφορά.
Ο Κώστας Νικούλι μίλησε αποκλειστικά στο gossip-tv για την παράσταση, τον ρόλο του, τη συνεργασία με τους υπόλοιπους συντελεστές ενώ αναφέρθηκε τόσο στη σειρά Σασμό μέσα από την οποία λατρεύτηκε όσο και την φετινή του συμμετοχή στη σειρά της ΕΡΤ «Η Παραλία».
Τέλος, αναφέρθηκε και στην προσωπική του ζωή μιλώντας για την σύντροφό του, την ηθοποιό Κατερίνα Μαούτσου.
Πρόκειται για μια παράσταση, η οποία βγάζει στην επιφάνεια πολλές παθογένειες της κοινωνίας. Είναι έτοιμο το κοινό να το «δει αλλιώς» μέσα από τη σάτιρα της παράστασης;
«Σαν αντίδραση το πρώτο που παίρνουμε από το κοινό είναι ότι κάποιος συμμετέχει και γελάει με το κείμενο. Αυτό μπορεί να σε βάλει σε σκέψεις, για παράδειγμα, γιατί όταν γελάς, πολλές φορές γελάς και από αμηχανία. Πιστεύω ότι αυτό το γέλιο είναι αυτό που μέσα στον θεατή φέρνει μια διεργασία. Η δομή του κειμένου είναι τέτοια ώστε το γέλιο να χαλαρώνει τον θεατή και στο καπάκι να έρχεται ένα βαρύ θέμα που τον βάζει σε σκέψεις. Το γέλιο λειτουργεί ως χαλαρωτικό ώστε μετά να δοθεί έμφαση σε αυτό που αφορά στο κείμενο»
Πιστεύεις πως η σάτιρα σε αυτές τις θλιβερές καταστάσεις, στρογγυλεύει λίγο τη αγριότητά τους;
«Νομίζω ότι τις κάνει πιο αιχμηρές. Λειτουργεί και ως αντίβαρο. Αν ας, πούμε ένας χαρακτήρας μπει μέσα στη θεατρική ασφάλεια του ρόλου, μπαίνει σε μια διαδικασία να σκεφτεί πώς λειτουργεί ο ίδιος»
Άρα, μιλάμε παράλληλα και για μια παράσταση, η οποία περνάει πολύ στοχευμένα τα μηνύματά της.
«Ναι, σίγουρα. Το πιο σημαντικό μήνυμα που περνά η παράσταση είναι ότι είναι καλό να μην τυποποιούμε μια έκφραση μόνο και μόνο επειδή είναι ευρέως αποδεκτή. Να υπάρχει μια ειλικρίνεια. Να είσαι ανοιχτός σε αυτά που θες να πεις. Να μην λες πράγματα μόνο και μόνο για να είσαι αρεστός και μέσα από αυτή τη «διαμάχη» να εισπράξεις κάτι θετικό. Καλό είναι να είμαστε διαφορετικοί για να τεκμηριώνουμε την άποψή μας»
.webp?t=w5U8PAbYh7iUAl_swoIgzA)
Το έργο είναι πιο επίκαιρο από ποτέ καθώς πραγματεύεται την ανεξέλεγκτη δύναμη των social, το κίνημα metoo, τη φίμωση της γυναικείας φωνής. Ποια είναι η δική σου θέση σε αυτά τα ζητήματα;
«Τα social media είναι μια ατελείωτη πηγή πληροφοριών, τη οποία «δανειζόμαστε» χωρίς ωστόσο να τη φιλτράρουμε και χωρίς να έχουμε κρίση. Όταν δεν έχουμε την κρίση να τα διαχειριστούμε μπορεί να γίνει ένας μεγάλο οχετός, ένα τεράστιο κύμα που μπορεί να μας βυθίσει. Το έργο μιλά και για τη θέση της γυναίκας και πώς με κάποιο τρόπο έχει γίνει της μόδας να επικαλούμαστε εκφράσεις όπως «πρέπει να αφήσουμε τις γυναίκες να εκφραστούν και να μιλήσουν και να εκφράσουν τα θέματά τους». Αλλά ως ήρωες εμείς το αναφέρουμε με έναν τρόπο χωρίς να έχουμε κρίση απέναντι σε αυτό, πιστεύοντας μόνο ότι αυτή είναι η μόδα. Οπότε, λανσάροντας μια μόδα, πιστεύουμε ότι θα μπούμε μέσα στην επικαιρότητα χωρίς να το πιστεύουμε πραγματικά. Μιλάμε για θέματα πατριαρχίας. Δηλαδή ο χαρακτήρας ο δικός μου μου και ο χαρακτήρας του Ορέστη (Τζιόβα) είναι ότι πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω, αλλά εν τέλει λειτουργούμε μόνο πατριαρχικά»
Παρότι στηρίζεται ουσιαστικά, θεωρητικά, ότι η γυναίκα είναι αυτή που πρέπει να πάρει το χώρο της.
«Ακριβώς. Αυτό είναι λίγο το θέμα μας και γι' αυτό το σχετίζω και με τα social media, γιατί έχουμε εκφράσεις και μόδες και κινήματα που είναι στην επικαιρότητα μόνο και μόνο για να επιτύχουμε τις δικές μας φιλοδοξίες. Οπότε δεν υπάρχει κανένας χώρος να ακούσουμε τον άλλον. Επικαλούμαστε κάποια πράγματα μόνο και μόνο για να έχουν αντίκτυπο πάνω μας. Οπότε δεν υπάρχει κανένας χώρος για να δημιουργηθεί κάτι καλό»
Μίλησέ μου λίγο για τον ρόλο σου
«Ο δικός μου ρόλος είναι του Λη, του σκηνοθέτη. Ένας σκηνοθέτης που έχει επιτύχει το ακατόρθωτο, να φέρει έναν οσκαρικό ηθοποιό να παίξει την παράστασή του. Ένας νεαρός σκηνοθέτης που ξεκινάει με κάποιο τρόπο λάθος όλη τη συνδιαλλαγή του μαζί του. Παραδίδει όλο του το χώρο, όλο του το θέατρο, παρακάμπτει τα δικά του πιστεύω με σκοπό μόνο και μόνο.. να είναι ευχαριστημένος ο πρωταγωνιστής του. Οπότε με αυτόν τον τρόπο ξεχνάει τον εαυτό του και ξεκινάνε τα προβλήματα. Δηλαδή δεν υπάρχει χώρος να δημιουργηθεί τίποτα θετικό.. όταν δεν υπάρχει ειλικρίνεια»
Ο ήρωας σου ξεπερνάει τις κόκκινες γραμμές...
«Και βέβαια, ξεπερνάει για τη δική του φιλοδοξία. Για τον λόγο ότι θέλει να γίνει ο διευθυντής του Εθνικού θεάτρου και να υπάρχει μια παράσταση που θα έρχεται το όνομά του μπροστά και αυτός έφερε την επιτυχία κι εκεί αρχίζει ένα ντόμινο εξελίξεων που τους επηρεάζει όλους»
Στη ζωή σου πώς το διαχειρίζεσαι αυτό, όταν ξεπερνάς κόκκινες γραμμές σου;
«Δεν τις ξεπερνάω. Μπορεί ας πούμε να γίνομαι λίγο απότομος κι αυτό να έχει να κάνει με το ότι εγώ δεν έχω διεκδικήσει το χώρο μου απέναντι σε αυτό, οπότε προσπαθώ να γίνομαι ειλικρινής απέναντι σε αυτό που αισθάνομαι»
Η «μαύρη κωμωδία» στην Ελλάδα έχει βρει το κοινό της;
«Εγώ δεν το διαχωρίζω. Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει ένα κοινό που παρακολουθεί μόνο δράμα ή μόνο κωμωδία. Πιστεύω ότι το κοινό ό, τι του παρουσιάσεις και έχει μία δύναμη θα το παρακολουθήσει. Αν είναι σωστά δομημένοι και καλά εκτελεσμένοι από τους ηθοποιούς και τη δραματουργία, δεν μπορεί ένας άνθρωπος να πει ότι δεν με εκφράζει. Πιστεύω ότι ένας άνθρωπος που μπορεί να πει κάτι τέτοιο ίσως είναι λίγο πιο κλειστός απέναντι σε αυτό που έρχεται αντιμέτωπος»
Σε εσάς βέβαια είναι όλο το πακέτο. Είναι και η συνεργασία με τους συνεργάτες, είναι και το Θέατρο Αθηνά, που είναι ένας χώρος καταπληκτικός και ιδανικός για εσάς τους ηθοποιούς αλλά και το κοινό, είναι η παραγωγή. Είναι όλο το πακέτο που βγάζει αυτό το πολύ ωραίο αποτέλεσμα. Η συνεργασία πώς κυλάει;
«Πολύ ωραία! Αγαπάμε ο ένας τον άλλο. Προσπαθούμε να το φέρουμε εις πέρας. Θέλω να αναφέρω αρχικά τον Μανώλη Δούνια. Εξαρχής δηλαδή είχαμε μια πολύ καλή φιγούρα στη θέση του σκηνοθέτη και πιστεύω ότι από εκεί ξεκινάνε όλα. Εννοείται και από την παραγωγή και από το Θέατρο Αθηνά και που επιλέγει αυτούς τους συντελεστής. Νομίζω ότι ο Μανώλης κατάφερε να δημιουργήσει μια πολύ δυνατή ομάδα. Εγώ θα σου πω την αλήθεια ότι το ανακαλύπτω παραστάση με την παράσταση. Όσο περνάνε οι παραστάσεις βλέπω ότι αγαπάω πιο πολύ το άτομο που έχω δίπλα μου. Το σημαντικό είναι αυτό που έχεις δημιουργήσει με τους συνεργάτες και έτσι δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα»
Η Παραλία και ο Σασμός! Θα τον δούμε να επιστρέφει τηλεοπτικά;
Κώστας Νικούλι
Στην Παραλία θα επιστρέψεις;
«Δεν ξέρω. Δεν ξέρω. Το καλό είναι ότι ο ήρωάς μου δεν έχει πεθάνει. Υπάρχει μια οπτική, ξέρεις, ότι μπορεί να επιστρέψει με κάποιο τρόπο»
Παρότι είχες ξεκινήσει την πορεία του αρκετά νωρίς το τηλεοπτικό κοινό σε αποθέωσε μέσα από τον ρόλο του Πετρή στο Σασμό, γιατί πιστεύεις έγινε αυτό;
«Και για μένα ήταν ένα στοίχημα. Ήταν μια πρόκληση που προσπάθησα σε κάθε στιγμή να δώσω το 100%. Όταν υπάρχει το ρίσκο λειτουργούν τα πράγματα με ένα ένστικτο. Ξεκίνησα δηλαδή χωρίς να επηρεάζομαι. Έτσι λειτούργησε νομίζω»
Υπάρχει περίπτωση να δούμε ξανά flashback σου όταν πια γίνει ο περιβόητος Σασμός;
«Δεν το ξέρω καθόλου αυτό αλλά νομίζω ότι γενικά το flashback είναι μέσα στη δραματουργία του έργου, πιθανολογώ ότι μπορεί να γίνει»
Η ζωή του στο πλευρό της Κατερίνας Μαούτσου
Με την σύντροφό του, Κατερίνα Μαούτσου
Και προσωπικά είσαι στην καλύτερή σου φάση καθώς έχεις στο πλευρό σου, ένα αξιαγάπητο πλάσμα, την σύντροφό σου. Ηθοποιός και η Κατερίνα (Μαούτσου) και πώς είναι συμβίωση δυο ηθοποιών;
«Όταν είμαστε μέσα στο σπίτι χάνονται λίγο οι ρόλοι, ότι είμαστε ηθοποιοί. Οπότε είναι ένας άνθρωπος για τον άλλον άνθρωπο. Το γεγονός ότι είμαστε και δυο ηθοποιοί είναι κι ένας λόγος που έχουμε μια κοινή επικοινωνία. Η Κατερίνα είναι ένας άνθρωπος που αγαπώ και εκτιμώ, αυτό εισπράττω και από την Κατερίνα. Μας αφορά να μελετάμε έργα, σενάρια και βρίσκουμε μια επικοινωνία μέσα από αυτό. Το πρώτο πράγμα και το τελευταίο είναι η ειλικρίνεια απέναντι στον άνθρωπο που έχει απέναντί σου και μετά όλα προκύπτουν και έρχονται»
