Στέλιος Χατζηκαλέας: Τώρα! Αργότερα είναι ήδη πολύ αργά…
Αν κάποιος μπορεί να μιλήσει για «βαριά βιομηχανία» των παραγωγικών δυνάμεων αυτού του τόπου θα πρέπει να αναζητήσει τη σύγχρονη παραγωγή τζαζ μουσικής από νέους μουσικούς κυρίως στον τομέα της δισκογραφίας, σε μικρά μπαράκια της Αθήνας, λιγότερο σε τζαζ φεστιβάλ και πολύ πολύ λιγότερο σε μουσικές σκηνές της πολής.
Τα τελευταία 7 χρόνια η εγχώρια τζαζ δισκογραφία αριθμεί 100 και πλέον τίτλους δίσκων Ελλήνων τζαζιστών. Και τί κάνουν λοιπόν αυτοί/ες όταν οι μουσικές σκηνές στη χώρα είναι άφαντες ή και όταν υπάρχουν (προφανώς και δεν επιχορηγούνται ούτε με 1 ευρώ ώστε οι τιμές των εισιτηρίων να παραμένουν χαμηλές) κλείνουν ή καταντάνε φυτώρια νεκρανάστασης καλλιτεχνίσκων της ποπ υποκουλτούρας; Απλά ταξιδεύουν ανά τον κόσμο αφού η τέχνη που υπηρετούν δεν γνωρίζει χρώμα, έθνος, πατρίδα…
Διαβάστε περισσότερα στο culturenow.gr
.jpg?t=bjlkRplyu_aR9YCFSkDGJw)
.jpg?t=OCoFb8rMyL2mOrJpfVoLhg)
.jpg?t=_iN3-OYQU4kRMAb4cwpkRw)
