Δημήτρης Σκαρμούτσος: «Η δική μου καθημερινότητα ήταν πάντα μέσα στο φαγητό»

«Με ανεβάζουν καθημερινά με οι νέες γεύσεις! Το τελευταίο πράγμα που δοκίμασα, πριν από ενάμιση μήνα, ήταν ένα άλλο εξαιρετικό τυρί από ένα τυροκομείο που έχουν δύο νέα παιδιά στην Τήνο. Άλλο πράγμα! Η ζωή μου όλη, όπως βλέπεις, είναι γύρω από το φαγητό. Εννοείται πως κάνω κι άλλα πράγματα γιατί πρέπει -υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός, έχουμε γίνει πάρα πολλοί, είτε επαγγελματία είτε μη επαγγελματίες, αλλά η δική μου καθημερινότητα ήταν πάντα μέσα στο φαγητό. Ήταν, άλλωστε, επιλογή μου να γίνω μάγειρας σε εποχές που οι άνθρωποι δεν γίνονταν μάγειρες και να συντηρούμαι από το φαγητό. Δουλεύω στις κουζίνες για να βγάλω τα λεφτά μου. Αλλά αυτό είναι και η μεγάλη μου αγάπη!», λέει στο Πρώτο Θέμα.

Για τους περισσότερους ανθρώπους οι γευστικά εμπειρίες της παιδικής ηλικίας παραμένουν ανεπανάληπτες. Το ίδιο συμβαίνει και με εκείνον; «Μεγάλωσα σε μια Ελλάδα που είχε εποχιακά πράγματα και σε μία οικογένεια φτωχή, που δεν είχε πολλές δυνατότητες. Θυμάμαι, όμως, ακόμη τικ γεύσεις: έτρωγες μπάμια το καλοκαίρι και ήταν ,μπάμια, έτρωγες ντομάτα το καλοκαίρι και ήταν ντομάτα, έτρωγες λάχανο τον χειμώνα και ήταν τόσο γλυκό που ήταν πράγματι λάχανο. Επίσης μου έχουν μείνει τα οικογενειακά κυριακάτικα τραπέζια, οι γεύσεις της μαμάς μου, των θειάδων μου, των γιαγιάδων μου. Η γιαγιά μου Γεωργία ήταν Λαμιώτισσα, έφτιαχνε εξαιρετικές πίτες, το φύλλο της ήταν απίθανο και προσπαθώ εδώ και πολλά χρόνια να φτιάξω κι εγώ την κολοκυθόπιτά της. Ε, δεν μπορώ να πετύχω αυτή τη γεύση! Έχει χαθεί τπα η αθωότητα που υπήρχε τότε στο φαγητό», καταλήγει.