Νικολούλη: «Πάνω απ’ όλα είμαι άνθρωπος και μητέρα και μετά ερευνήτρια και παρουσιάστρια»

20 χρόνια μετά την πρώτη προβολή της εκπομπής «Φως στο τούνελ» στην ιδιωτική τηλεόραση, το 1995, η ίδια έχει καταφέρει να διακρίνει και να σταχυολογήσει τα στοιχεία εκείνα που την κινητοποιούν και την ωθούν ώστε να εκκινήσει μια νέα έρευνα; «Μια εξαφάνιση είναι ένα μυστήριο. Ενας γρίφος που πρέπει να λυθεί. Μια απάντηση -όποια κι αν είναι αυτή- που πρέπει να δοθεί στην οικογένεια του αγνοούμενου. Με την εμπειρία των χρόνων καταλαβαίνω πού θα με οδηγήσει η έρευνα. Κάποιες υποθέσεις μιλάνε από μόνες τους. Δείχνουν αν κρύβουν δολοφονία. Αυτονόητο είναι ότι αυτές οι ιστορίες είναι πρώτες στις επιλογές μας για την έρευνα» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.

Λαμβάνοντας υπόψη το πάθος και τη ζέση την οποία επιδεικνύει για τη λύση και συνεπώς τη λύτρωση μέσω της εκπομπής της, αναρωτιέται κανείς αν υπάρχουν υποθέσεις που πέρα από την έξαψη του δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος, την ερέθισαν και σε συναισθηματικό, ανθρώπινο επίπεδο. «Δεν είναι μία, αλλά πολλές υποθέσεις. Ποια να πρωτοθυμηθώ; Την υπόθεση Νικολαΐδη - Καλαθάκη ή αυτή της Χαριτοπούλου; Του μικρού Αλεξ, της Κούσογλου, του Μάριου Παπαγεωργίου, του Γιακουμάκη; Ιστορίες που φωτίσαμε με επίμονο αγώνα. Πώς να μη δεθείς με τις οικογένειες των θυμάτων; Πάνω απ’ όλα είμαι άνθρωπος και μητέρα και μετά ερευνήτρια και παρουσιάστρια», λέει ιεραρχώντας τους πολλαπλούς ρόλους της.