Ξένια Καλογεροπούλου: Το κουτσομπολιό, οι μύθοι και η προχωρημένη ηλικία!

Όταν ερωτάται πόσο την αφορά η «πραγματικότητα» που στηρίζεται στο κουτσομπολιό ή ακόμα χειρότερα στον μύθο η ίδια απαντά στη real: «Με αφορά αλλά με θλίβει, με κουράζει και έχω μία επιφυλακτικότητα απέναντι στα πάντα. Όλους μας ενδιαφέρει το τι κάνουν οι άλλοι άνθρωποι, αλλά αν αυτό συμβαίνει σε υπερβολικό βαθμό, είναι αρρώστια. Το ίδιο ισχύει και για τον φανταστικό κόσμο που όλοι φτιάχνουμε μέσα μας από παιδιά, επειδή μας είναι απαραίτητο. Ποιος όμως σήμερα, ας πούμε, δεν νιώθει βαθιά απογοητευμένος όταν συνειδητοποιεί το παραμύθι που ανέθρεψε γενιές και γενιές Ελλήνων, πως «είμαστε οι καλύτεροι απ' όλους»;

Απ' την άλλη μεριά, ποια είναι η εικόνα που έχετε για εσάς και πόσο σας αρέσει;

«Πέρα από το θέμα της ηλικίας –την οποία υπενθυμίζω στον εαυτό μου όταν παραξενεύομαι από την αδυναμία μου να κάνω κάποια πράγματα, σωματικά κυρίως, όπως εξαντλητικές ασκήσεις προθέρμανσης με τους άλλους ηθοποιούς- δεν έχω γνώμη για τον εαυτό μου και προτιμώ να μην αναρωτιέμαι αν και πόσο μου αρέσω. Με εντυπωσιάζει, πάντως, που ο κόσμος στον δρόμο δεν μου φέρεται όπως σε έναν γέρο άνθρωπο αλλά με μία τρυφερότητα, έναν θαυμασμό που δεν μου έδειχνε παλιότερα. Τις προάλλες, περνούσε ένα κορίτσι με το αγόρι της στη μοτοσυκλέτα και μου φώναξε: «είστε πολύ όμορφη». Ούτε που πρόλαβε να με δει... τι ομορφιά βρήκε σε μία ασπρομάλλα γιαγιά; Και εδώ που τα λέμε ούτε γιαγιά κανονική είμαι. Τα εγγόνια του Κωστή μπορεί να τα αισθάνομαι πολύ δικά μου αλλά αυτά έχουν και κανονικές γιαγιάδες».