Λίγο μετά τον γάμο του ήρθε η αποκάλυψη: «Χάσαμε μια κόρη στο 5ο μήνα της κύησης»

«Ο γάμος έγινε στη Ναύπακτο, στον Παλιόπυργο, που είναι το χωριό του πατέρα της Γιώτας. Έγινε εκεί γιατί το είχε τάξει στο συχωρεμένο τον πατέρα της. Του είχε πει, όταν ζούσε, ότι όταν παντρευτεί, θα κάνει εκεί το γάμο της. Ο πεθερός μου «έφυγε» 6 μήνες πριν τη γνωρίσω. Πραγματοποιήθηκε η υπόσχεση που είχε δώσει στον πατέρα της» τόνισε ο Σταύρος Νικολαΐδης στο Λοιπόν.
-Πόσο καιρό σου πήρε η προετοιμασία του γάμου σου;
«Δύο μήνες ασχολήθηκα με το γάμο. Αυτός ήταν ο χρόνος που έτρεξα για να γίνουν όλα όπως τα θέλαμε. Είχα αναλάβει τα πάντα. Εκεί που έγινε ο γάμος ήταν ένα ωραίο μέρος, επάνω στο βουνό. Το τραπέζι έγινε δίπλα στην εκκλησία. Εκεί δεν υπήρχε κέντρο για να γίνει μετά το τραπέζι. Είχαμε 560 άτομα. Αν ζούσε ο πεθερός μου, δεν θα κουνούσαμε ούτε το δαχτυλάκι μα5ς, γιατί ήταν ένας δραστήριος άνθρωπος και πολύ αγαπητός. Για τον πρώτο του γιο είχε οργανώσει γάμο για 1.000 άτομα!»
-Είχες άγχος;
«Η διαδικασία είχε πάρα πολύ άγχος και κούραση, σωματική και ψυχική, διότι για τα πάντα ήμουν υπεύθυνος, βοηθούσαν βέβαια τα αδέρφια μας και οι φίλοι. Έπρεπε στο χώρο που έγινε το γλέντι να μεταφερθούν τραπέζια, καρέκλες, σερβίτσια. Όλα μεταφέρθηκαν από εμάς και από εμάς επιστράφηκαν. Μπομπονιέρες δεν είχαμε τις κλασικές, είχαμε πολύ ωραία κουφέτα, τα οποία είχαμε φτιάξει χωνάκια από χρωματιστά χαρτόνια, μαζί με φίλους που είχαν έρθει από το σπίτι και τα βάζαμε μέσα. Τα χρώματα του γάμου ήταν λαδί και εκρού. Είχε θέμα την ελιά. Τα τραπεζομάντιλα ήταν στημένα μια σειρά λαδί και μια εκρού. Αυτό ήταν φτιαγμένο και διακοσμημένο όλο από μένα. Επάνω στα τραπέζια υπήρχαν διακοσμητικά κηροπήγια στο αντίθετο χρώμα, ανάλογα με το τραπεζομάντιλο.»
- Τα ετοιμάσατε όλα μόνοι σας δηλαδή;
«Ακριβώς. Ήταν πολλά τα άτομα, άρα θα χρειάζονταν και πάρα πολλά λεφτά, τα κάναμε όλα σπιτικά. Τα κρέατα τα παρήγγειλα εγώ. Πήγα, ρώτησα, μέτρησα πόσο πρέπει να είναι η μερίδα του ωμού κρέατος για να βγει ανάλογη σωστή μερίδα ψημένο. Από ένα σημείο και μετά στο γάμο δεν με κρατούσαν τα πόδια μου από την κούραση, ήμουν διαλυμένος, ούτε να χορέψω δεν μπορούσα. Το γλέντι κράτησε μέχρι τις 6 το πρωί και θα κρατούσε κι άλλο αν δεν έκανε κρύο, επειδή εκεί είναι βουνό και έχει δροσούλα.»
- Σκέφτεστε να κάνετε γρήγορα παιδάκι;
«Ναι, αμέσως θα βάλουμε μπροστά, γιατί το χειμώνα «χάσαμε» ένα παιδάκι και στεναχωρηθήκαμε. Η Γιώτα ήταν 5 μηνών έγκυος και το μωρό ήταν κοριτσάκι. Ανυπομονούσε να ξεκινήσουμε πάλι, αλλά πριν από το γάμο δεν γινόταν με τίποτα, δεν θέλαμε να έχει τίποτα ιστορίες... Περιμέναμε να γίνει ο γάμος, να ηρεμήσουμε, για να ξαναβάλουμε μπροστά.»