Ελένη Τσολάκη: «Όταν απογοητεύομαι, απογοητεύομαι πολύ»

«Θυμάμαι ότι στηνόμουν μπροστά από τον καθρέφτη, έπαιρνα κάτι κάρτες και προσποιούμουν ότι έκανα εκπομπές. Αθλητικές, lifestyle κ.ά. Αλλά δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα μπορούσα κάποια στιγμή από τη Θεσσαλονίκη, όπου ζούσα, χωρίς να έχω καμία σχέση με κανέναν από το χώρο, να βρεθώ ξαφνικά στην Αθήνα, σε ένα μεγάλο κανάλι και να κάνω αυτήν τη δουλειά. Ούτε στα πιο μακρινά μου όνειρα!» τόνισε στο ΕΓΩ.

-Οι λόγοι που έφυγες από τη Θεσσαλονίκη ήταν καθαρά επαγγελματικοί ή είχαν να κάνουν και με το ότι ονειρεύεσαι πράγματα που ενδεχομένως δεν τολμάς να εκμυστηρευτείς και δεν φοβάσαι να ρισκάρεις;
«Αυτό είναι αλήθεια. Επίσης, δεν ομολογώ ούτε καν στον εαυτό μου κάτι που επιθυμώ αν δεν πραγματοποιηθεί πρώτα, γιατί δεν θέλω να απογοητεύομαι. Και όταν απογοητεύομαι, απογοητεύομαι πολύ. Παρόλο που ως άνθρωπος βαριέμαι πολύ γρήγορα και μου αρέσει να ρισκάρω, δεν θα άφηνα την ασφάλεια που είχα στη Θεσσαλονίκη αν δεν ήταν πολύ δελεαστικά αυτά που ήθελα να κάνω εδώ. Γιατί είχα μια πολύ στρωμένη ζωή. Τους φίλους μου, την οικογένεια μου, τη δουλειά μου. Απλά η πρόταση να έρθω στην Αθήνα έγινε την πλέον κατάλληλη χρονικά στιγμή.»

-Αν δεν εξελισσόταν καλά όλο αυτό, δεν θα σε ενδιέφερε τι μπορεί να έλεγε ο κόσμος, οι φίλοι και οι «εχθροί» σου;
«Αν πω όχι, θα είναι ψέμα. Όσο και να θέλουμε να το ξορκίσουμε, αυτό το πράγμα πάντα υπάρχει στο μυαλό μας. Έχω μάθει από μικρή πως, δυστυχώς, οι άνθρωποι χαιρόμαστε λίγο με την ατυχία του άλλου. Αυτό όμως δεν θα γινόταν εμπόδιο για να μην κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα.»