Πάνος Μουζουράκης: «Το καλό το παρατσούκλι μου ήταν “Σιδηρόπουλος”, αλλά με φωνάζανε και “Τερλέγκα”»

«Σύχναζα στη Ναυαρίνου. Ξέρεις, λίγο αλητεία. Υπήρχε μια μυθική μορφή στην πλατεία, ο Φρανσουά. Επαιζε σε μουσικές σκηνές. Με είδε με την κιθάρα, είπε να με δοκιμάσει. Μου είπε να τραγουδήσω το "Μη γυρίσεις". Ξεκινώ να τραγουδώ και αντιλαμβάνομαι ότι λέω το "Ανόητες αγάπες". Σε θέλω, μου λέει, για τραγουδιστή. Στις οκτώ, μου είπε, να είμαι σπίτι του για πρόβες. Φόβος εγώ να μη χαθώ και αργήσω. Από τις οκτώ παρά ήμουν εκεί με την κιθάρα στον ώμο. Με δούλευε η μπάντα μετά. "Πώς σου φαίνεται να βγάζεις 400 χιλιάρικα τον μήνα;" μου λέει. Μπούρδες. Μοιραζόμουν ένα πεντοχίλιαρο με μια άλλη τραγουδίστρια. Και άκουγα συνέχεια: "Παναγιωτάκη, πήγαινε πάρε ένα Camel σκληρό". Ήμουν το παιδί για τα τσιγάρα. Το καλό το παρατσούκλι μου ήταν "Σιδηρόπουλος", αλλά με φωνάζανε και "Τερλέγκα". Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί. Μια μέρα μού λέει: "Μου 'χουν βάλει χέρι τα παιδιά να σε διώξω". Μεγάλη μου τιμή, απαντώ, που έπαιξα μαζί σου. Επί δύο εβδομάδες με έβλεπε να μαραζώνω με την κιθάρα στη Ναυαρίνου. Αισθανόμουν ότι τελείωσαν τα πάντα. Μια μέρα έρχεται και μου λέει: "Την Τετάρτη ξεκινάς". Ε, έτσι έκανα ονοματάκι στη Θεσσαλονίκη. Έφτασε ένα σημείο που δεν προχωρούσε παραπέρα. Τέσσερα χρόνια. Πήγαινα και στον ''Ευκλείδη'' να γίνω ηλεκτρονικός μηχανικός. Τέσσερις τα ξημερώματα τελείωνα από το μαγαζί, επτά ξεκινούσε το μάθημα. Ε, κοιμόμουν. Πήγα και σε ένα ΙΕΚ, να καθυστερήσω κάπως το στρατιωτικό μου. Διαφήμιση διάλεξα. Τυπικούρες μαθαίναμε».
Πηγή: Πρώτο Θέμα