Γιάννης Τσιμιτσέλης: «Έχω ανοίγματα που πρέπει να καλύψω»

«Είναι λίγο εξάρτηση από τη δουλειά, λίγο απληστία, λίγο ανάγκη, λίγο οικονομική ανάγκη, λίγο ψυχολογική ανάγκη... Είναι πολλά, είναι όμως πια τρόπος ζωής» τόνισε στο Βήμα.
-Το γεγονός όμως ότι δουλεύετε τόσο πολύ δεν σας στερεί το κομμάτι της ζωής;
«Νομίζω ότι είμαι σαν τον ελέφαντα που από μικρό τον δένουν με ένα σχοινάκι και όταν πάει πέντε ετών και μεγαλώσει, αν τον δέσουν με σχοινάκι, πάλι θα μείνει εκεί, παρότι θα μπορούσε να φύγει και να τα σαρώσει όλα. Αυτό το επάγγελμα είναι τρόπος ζωής. Εχω την εντύπωση ότι θα ήμουν δυστυχισμένος αν δεν δούλευα. Φυσικά θα μπορούσε κάποιος να μου πει "γιατί δεν ζεις με μία δουλειά;". Ναι, αλλά υπάρχουν και εξωτερικοί παράγοντες που σε αναγκάζουν να κάνεις και δεύτερη δουλειά».
-Εννοείτε το οικονομικό κομμάτι;
«Ναι, εννοώ το κοινωνικό και το οικονομικό κομμάτι».
-Νιώθετε την ανάγκη να δουλέψετε για να βάλετε κάτι στην άκρη;
«Αν είχα κάνει επενδύσεις την περίοδο της ευμάρειας, τώρα θα μπορούσα να είμαι πιο χαλαρός. Τα λάθη εκείνης της περιόδου... Δεν μπορούσα να προβλέψω το μέλλον. Εχω ανοίγματα που πρέπει να καλύψω».