Τάσος Νούσιας: «Ο Έλληνας απέδειξε ότι διαθέτει και μνήμη και ανάστημα»

Ο Έλληνας εναντιώνεται στα μέσα εξουσίας ή φοβάται περισσότερο από ότι πρέπει;

«Δύσκολη ερώτηση….δεν ξέρω αν εναντιώνεται και πως….αν του έμεινε μόνο η ψήφος….αν υπάρχει τεράστια απογοήτευση και κενό εγκατάλειψης μέσα του….αν σιγά-σιγά χαράζει καινούργια πορεία που θέλει χρόνο να γεννηθεί….Θαρρώ, πως συμβαίνουν όλα! Ο Έλληνας και εναντιώνεται, και οργίζεται, και απογοητεύεται, και εγκαταλείπει, και ξανά συγκροτείται….Έχω την αίσθηση πως ο μόνος ασφαλής τρόπος για να υπάρξεις είναι να πιαστείς από τη τεράστια παράδοση. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σωθείς. Μελετώντας έργα, ξανά και ξανά, όχι μόνο θεατρικά, αλλά και κείμενα του Πλάτωνα, του Σωκράτη, προσωκρατικών φιλοσόφων, βλέποντας την Ακρόπολη στην Αθήνα…αισθάνομαι πως η ανθρωπότητα έπιασε ένα τεράστιο peak, και συνεχώς πλέον διολισθαίνει. Αν βρεθούν όλοι σε αυτό το πρωταρχικό νήμα και εκπαιδευτούμε σε αυτό, αγκαλιάζοντάς το, θα αρχίσουμε να μιλάμε για μια ουσιαστική αναγέννηση. Οπότε και οι αντιστάσεις θα επαναλειτουργήσουν, με τη βούληση ισχυρή, για να πράξουμε. Προς το παρόν, έχουμε μια “θολούρα”….».

Ο Έλληνας είναι διατεθειμένος να περάσει από το προσωπικό στο συλλογικό πλαίσιο;

«Έχει δρόμο ακόμα! Ζούμε ένα σοκ πενταετίας, μέσα σε μια αποχαύνωση μιας τετρακονταετίας. Από μια Ελλάδα που πέρασε πολέμους και εμφυλίους, δεκαπέντε χρόνια ακόμα πιο πίσω, από τα σαράντα! Ο Έλληνας θέλει το χρόνο του. Πέντε χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα, τι είναι;…Αλλά θα το βρει! Υπάρχει ένα κύτταρο που λειτουργεί. Όσο και αν πιέζεται έστω και θυμικά, αντιδρά. Το δήλωσε αυτό άλλωστε, και το τελευταίο δημοψήφισμα. Το 62% έχει διάφορες μεταφράσεις. Ακόμα και ερμηνείες το ίδιο το δημοψήφισμα. Αλλά μέσα από μια πολεμική απέναντί του, ο Έλληνας σήκωσε ανάστημα. Άσχετα, με το που κατέληξε ξανά η ιστορία. Ο Έλληνας απέδειξε ότι διαθέτει και μνήμη και ανάστημα. Όταν καλείται να αντιδράσει για ότι τον συγκλονίζει και τον πονά, το πράττει, εφόσον αξίζει να παλέψει. Αν το πιστέψουμε όλοι μαζί, θα το κινήσουμε το “βουνό” που έχει έρθει επάνω μας. Ο “Προμηθέας” λέει κάποια στιγμή πως “φορτώθηκα τη τύχη του αδελφού μου, Άτλαντα, που υποχρεώθηκε να πάρει στους ώμους του, το αβάσταχτο φορτίο του κόσμου, για να μη καταρρεύσει η Δύση”. Κουβαλάμε την αμαρτία του φορτίου να μη καταρρεύσει η Δύση. Η Δύση του κόσμου που εμείς “στήσαμε”», δήλωσε στο outnow.