Αποστολία Ζώη: «Γενικά δεν έχω καβγάδες, δεν μ' αρέσουν»

«Έκανα δέκα χρόνια πρωταθλητισμό στις καταδύσεις. Ξεκίνησα στα 4 μου χρόνια με ενόργανη. Ο πατέρας μου ήταν γυμναστής σε ομάδα ενόργανης και πήγαινα και εγώ. Όμως, επειδή για όποιον ζει στον Βόλο, η θάλασσα είναι αυτονόητη, πηγαίναμε συνέχεια για μπάνιο. Έτσι η μαμά μου αποφάσισε κάποια στιγμή, εμένα και τη μεσαία αδελφή μου, να μας γράψει στην κολύμβηση. Εκεί όμως εμείς διαπιστώσαμε γρήγορα ότι οι καταδύσεις είχαν περισσότερο ενδιαφέρον. Και αυτό σταδιακά έγινε τρόπος ζωής. Απαιτεί πρόγραμμα, κόπο, προσήλωση. Σε μια βουτιά για την επίτευξη του αποτελέσματος πρέπει να είσαι πολύ ακριβής» τόνισε στο ΟΚ.

«Περισσότερο χαρές έχω πάρει από τους ανθρώπους, θεωρώ ότι υπήρξα τυχερή. Ωστόσο ακόμη και αν με στενοχώρησαν κάποιοι, δεν κρατάω κακία. Το βλέπω ως εξέλιξη, προχωράω. Με στενοχωρεί να βλέπω ανθρώπους που δεν είναι καλοί, αλλά δεν έχει αντίκτυπο στην καρδιά μου. Όλοι οι άνθρωποι που πέρασαν από πι ζωή μου με πήγαν μπροστά. Γενικά δεν έχω καβγάδες, δεν μ' αρέσουν. Είμαι πολύ ανοιχτός άνθρωπος στο να κάνω καινούριες φιλίες δεν σταματάει ποτέ αυτό.»

«Και βέβαια έχω στενοχωρηθεί σε επίπεδο φιλικών και προσωπικών σχέσεων. Στις προσωπικές σχέσεις γνώμονας είναι το ίδιο. Είναι μια φιλία που έχει φλόγα. Και στις δυο περιπτώσεις θα στενοχωρηθώ. Για μένα, ένας χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος. Είτε θέλεις είτε όχι, βγάζεις έναν άνθρωπο από τη ζωή σου.»