Κατερίνα Παπουτσάκη: Το ενδεχόμενο ενός δεύτερου παιδιού και η σκέψη της υιοθεσίας

Σου ζητάει αδελφάκι ο Μάξιμος;
«Όχι. Είναι αγόρι και είναι αρκετά κολλημένος ακόμα μαζί μου. Δεν νομίζω λοιπόν ότι θα ήθελε κάποιος άλλος να μπει ανάμεσα μας. Μόνο μία φορά, θυμάμαι, όταν πήρε αγκαλιά ένα μωράκι, το χάιδεψε τρυφερά και μου είπε: «θα ήταν ωραίο να έχουμε μία αδελφούλα, αλλά δεν θα την κρατήσουμε πολύ». (Γελάει.) θέλει να είναι μοναδικός»

Εσύ θα ήθελες δεύτερο παιδί;
«Ναι θα μου άρεσε να έχει συντροφιά ο Μάξιμος. Και δεν σου κρύβω ότι έχουμε σκεφτεί με τον Παναγιώτη να υιοθετήσουμε ένα παιδί»

Τι σας οδήγησε να σκεφτείτε το ενδεχόμενο υιοθεσίας;
«Από τότε που πήγαινα στο Δημοτικό σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να υιοθετήσω παιδί. Από μικρή δηλαδή με θυμάμαι να λέω ότι θα ήταν ωραίο να κάνω ένα παιδί, για να βιώσω τη διαδικασία της κύησης και της μητρότητας, αλλά μετά θα ήθελα να υιοθετήσω. Μοιράστηκα τη σκέψη μου με τον Παναγιώτη και είναι σύμφωνος, γιατί υπάρχουν πολλά παιδιά που δεν έχουν οικογένεια και θα μπορούσες να τα βοηθήσεις. Βλέποντας γύρω μας τους πρόσφυγες σκέφτομαι ότι θα ήταν υπέροχο να μπορούσαμε να υιοθετήσουμε ένα προσφυγόπουλο»

Ποιος είναι πιο αυστηρός γονιός; Εσύ ή ο Παναγιώτης;
«Κανείς στην πραγματικότητα. Απλά εγώ είμαι αυτή που βάζει τα όρια. Δεν είμαι πολύ καλή σε αυτό, γιατί είμαι αρκετά ελαστικός άνθρωπος, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι πρέπει να το κάνω γιατί και το παιδί αισθάνεται ασφαλές. Δεν πρόκειται να φωνάζω. Απλά θα συζητήσω μαζί του, εξηγώντας του με επιχειρήματα γιατί μπορεί ή δεν μπορεί να κάνει κάτι. Δεν θα ήθελα ο Μάξιμος να είναι σαν τα παιδάκια που όταν χτυπιούνται, η μητέρα τους τους αγοράζει όλα τα παιχνίδια που θέλουν για να ησυχάσουν, γιατί αργότερα θα γίνει ένας ενήλικας που θα νομίζει ότι μπορεί να κατακτήσει τα πάντα χωρίς να μοχθήσει. Σε αυτό είμαι αυστηρή. Βέβαια, τα όρια είναι για τα ξεπερνάμε κιόλας. Θα φάμε, για παράδειγμα, τη σοκολατίτσα μας ή το παγωτό μας, αλλά όχι κάθε μέρα», εξομολογείται η ίδια στο ΟΚ.