Γιώργος Κωνσταντίνου: «Πήγα και στο Εθνικό Θέατρο, με πετάνε έξω. Ατάλαντο με είπαν»

«Όταν ήμασταν στο θέατρο Τέχνης, αλλάζαμε τα σκηνικά. Μας έβαζε ο Κουν, να μην πληρώνουμε τη σχολή, αλλά να αλλάζουμε τα σκηνικά. Ήταν τότε ένα έργο: ''Το αλέτρι και τ' αστρα'' που αναφερόταν στον πόλεμο μεταξύ Ιρλανδών και Άγγλων. Και στις οδομαχίες υποτίθεται ότι είχε σκοτωθεί ένα παιδάκι. Και έπαιρνα εγώ το ''φέρετρο'' και το τοποθετούσα ανάμεσα από δύο καρέκλες. Δεν είχα υπολογίσει όμως την απόσταση καλά και αυτό έπεφτε από τη μία μεριά και μία από την άλλη. Είχε πει ο Γερμανός: ''Ότι ο Κωνσταντίνου το πρώτο του γέλιο το έβγαλε με το φέρετρο''».
Και πρόσθεσε: «Εγώ έπαιζα σε κάτι ερασιτεχνικούς θιάσους, αλλά ποτέ δεν με ενδιέφερε το θέατρο...Ήθελα να γίνω ηλεκτροτεχνίτης, μετά αεροπόρος. Πήγα και έγινα και σμηνίτης. Μετά βλαστήμησα την ώρα που πήγα. Όταν αποφάσισα να γίνω ηθοποιός δεν το ένιωθα. Πήγα και στο Εθνικό Θέατρο, με πετάνε έξω. Ατάλαντο με είπαν! Μόλις με είδαν ανατρίχιασαν. Και πήγα στο θέατρο Τέχνης. Και με πήρε ο Κουν»