Γιάννης Μπέζος: «Πιστεύω ότι το Εθνικό Θέατρο πρέπει να ανοιχτεί στον κόσμο»

«Όχι, εκεί γίνεται ένα πολιτικό μαγείρεμα και εγώ δεν θέλω να μπω σ’ αυτή τη διαδικασία. Θα με ενδιέφερε, υπό ιδανικές συνθήκες, μόνο εάν υπήρχε η δυνατότητα να γίνει κάτι ουσιαστικό. Κατά την άποψή μου το σωστό θα ήταν ο υπουργός να καλούσε αυτούς που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για τη θέση και να αξιολογήσει το σχέδιο που προτείνει ο καθένας. Αλλά κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Αντ’ αυτού προτιμάται η λογική «γουρούνι στο σακί». Επ’ ουδενί δεν αμφισβητώ την τρέχουσα επιλογή, εξάλλου έχω συνεργαστεί με όλους τους διευθυντές του Εθνικού, από τον Νίκο Κούρκουλο έως τον σημερινό, τον Στάθη Λιβαθινό. Και πάντα επιμένω ότι πρέπει να αφήνουμε τον εκάστοτε διευθυντή να δείξει τη δουλειά του και να τον κρίνουμε με την ολοκλήρωση της θητείας του»

Ποια φιλοσοφία θα εφάρμοζε εάν του ανέθεταν τη διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου;

«Πιστεύω ότι το Εθνικό Θέατρο πρέπει να ανοιχτεί στον κόσμο, βεβαίως να κάνει και πειραματικές παραστάσεις, να έχει ρεπερτόριο υψηλό, να απευθύνεται μεν στον πολύ κόσμο, αλλά και να ταξιδεύει. Πιθανώς θα έκανα τις μισές παραστάσεις από όσες ανεβαίνουν σήμερα. Κυρίως όμως η δική μου άποψη είναι ότι το Εθνικό πρέπει να βγαίνει από τη φωλιά του και να κάνει παραστάσεις έξω. Το Εθνικό Θέατρο δεν είναι της Αθήνας, δεν είναι μόνο στο κτίριο Τσίλερ στην Αγίου Κωνσταντίνου, είναι εθνικό, δεν είναι αθηναϊκό. Θα έπρεπε να υπάρχει ένα κλιμάκιο που να περιοδεύει ανά την Ελλάδα ή και τον κόσμο. Με μία ή και δύο παραγωγές. Το Εθνικό δεν είναι δικό μου ή του εκάστοτε διευθυντή, πρέπει να έχει μια γενικότερη αποστολή. Σε ό,τι αφορά το ρεπερτόριο, να θέτει ψηλά τον πήχη ως προς την ποιότητα των παραστάσεων, να έχει ποικιλία, με έργα διεθνή και ελληνικά», λέει στο Πρώτο Θέμα ο ηθοποιός.