Ευγενία Δημητροπούλου: «Πολλές φορές οι έρωτες έχουν άδοξο τέλος»

«Για μένα ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη. Μου δίνει φτερά. Με κάνει να χαμογελάω όταν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, μου δίνει περισσότερη ώθηση όταν το 24ωρο έχει περισσότερες ώρες. Είναι σημαντικό στοιχείο της ζωής και μου αρέσει να το ζω σε όλες τις εκφάνσεις. Ξέρω ότι δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα ή ότι πολλές φορές οι έρωτες έχουν άδοξο τέλος, αλλά μου αρέσει να το ζω, δεν θέλω να φοβάμαι να ζήσω ορισμένα πράγματα» τόνισε στο TV Έθνος.

-Ενα άλλο βασικό θέμα που θίγει η ταινία, αναπάντεχα επίκαιρο, είναι η προσφυγιά των Ελλήνων της Σμύρνης το ‘22. Ποια η σημασία του;

«Η ιστορία επαναλαμβάνεται με διαφορετικές μορφές. Η Ρόζα έρχεται στην Αθήνα μετά το ‘22, όπως πολλοί τότε Ελληνες πρόσφυγες, φέρνοντας πολιτισμικό πλούτο. Στα γυρίσματα στη Μυτιλήνη είδαμε από κοντά πώς συμπεριφέρθηκαν οι Ελληνες στους πρόσφυγες από άλλες χώρες και αυτό ήταν ένα σπουδαίο μάθημα. Είμαι περήφανη για τον τρόπο που τους υποδέχτηκαν οι Ελληνες κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες. Οταν γεννήθηκε η ιδέα της ταινίας, δεν είχε καν προκύψει το θέμα του Προσφυγικού στην Ελλάδα και τώρα βλέπουμε πόσο συμπίπτουν και πόσο επίκαιρα είναι τα πράγματα.»