Πυρπασόπουλος: «Το θέατρο µε βοηθάει να αντιµετωπίσω εµένα σε σχέση µε τα γεγονότα που συµβαίνουν»
Σε µια συνέντευξη µε αφορµή τη συνεργασία του µε το Εθνικό και το ανέβασµα του πρωτοπαρουσιαζόµενου στην Ελλάδα έργο του Πολωνού Ταντέους Σλοµποντζιάνεκ «Η τάξη µας», ο Γιώργος Πυρπασόπουλος μιλάει για όλα. Το νέο έργο στο οποίο πρωταγωνιστεί είναι ένα σπουδαίο κείµενο της σύγχρονης ευρωπαϊκής δραµατουργίας για τις ιστορικές συγκυρίες που στιγµατίζουν τις ζωές των ανθρώπων και πυροδοτούν έντονα µίση, διαλύοντας τους πιο ισχυρούς ανθρώπινους δεσµούς. Διαβάστε τι λέει για τον ρόλο του ο ηθοποιός αλλά και για το τι σημαίνει για τον ίδιο το θέατρο...
Μίλησέ µου για την «Τάξη» του Σλοµποντζιάνεκ και τον ρόλο σου...
Το έργο βασίζεται σε αληθινή ιστορία που πρωτοήρθε στο φως το 2001, µέσα από το συγκλονιστικό βιβλίο του Αµερικανού συγγραφέα και ιστορικού Γιαν Γκρος «Οι γείτονες». Αφορά τα γεγονότα στο Γεντβάµπνε της Πολωνίας, όταν, κατά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο και υπό τη γερµανική κατοχή, οι Εβραίοι κάτοικοι της πόλης, τα τρία τέταρτα δηλαδή, κάηκαν ζωντανοί από τους καθολικούς συντοπίτες τους. Το έργο εξετάζει τις σχέσεις µιας τάξης συµµαθητών, καθολικών Πολωνών και Πολωνοεβραίων, από τα πρώτα χρόνια του σχολείου µέχρι τον θάνατό τους. Στην ουσία, µιλάει για τις ακραίες συµπεριφορές στις οποίες µπορεί να οδηγήσει η εξαθλίωση µε πρόσχηµα ή όχι την ιδεολογία του ναζισµού. Ο καθολικός Πολωνός που υποδύοµαι, ένας άνθρωπος που έχει γνωρίσει την πατρική βία και τον φόβο από µικρός, προσπαθεί να επιβιώσει αλλάζοντας στρατόπεδα διαρκώς, για να διαπιστώσει στο τέλος της ζωής του το πόσο ανελέητα την ξόδεψε.
Σε προβληµατίζει το γεγονός ότι ο ρατσισµός και ο εθνικισµός εξακολουθούν να βρίσκουν γόνιµο έδαφος σε ένα µεγάλο κοµµάτι και της δικής µας κοινωνίας;
Είναι ανησυχητικό αλλά αναµενόµενο για µια κοινωνία που αντιµετωπίζει σοβαρή έλλειψη παιδείας, κριτικής σκέψης και κρίση ταυτότητας. ∆εν περιµένω σωστή αντιµετώπιση
των πραγµάτων από όποιον αγνοεί την ιστορία του, το πώς έφτασε µέχρι εδώ. Τον εξαθλιωµένο ή όχι που βάζει το κέρδος πάνω από τη συνείδησή του, όποιον φοβάται τον άλλον, τον διαφορετικό, αντί να τα βρει µε τα σκοτεινά κοµµάτια του εαυτού του.
Αλήθεια, πόσο «ψυχοθεραπευτικά» έχει λειτουργήσει πάνω σου το επάγγελµα που ασκείς;
Το θέατρο µε βοηθάει να αντιµετωπίσω βασικά εµένα σε σχέση µε όλα τα γεγονότα που συµβαίνουν. Με φέρνει αντιµέτωπο µε δικά µου ερωτήµατα ή µε ερωτήµατα άλλων που καλούµαι να θέσω στον εαυτό µου για να αποδώσω τον εκάστοτε χαρακτήρα.
Πηγή: Real
