Χριστόφορος Παπακαλιάτης: Να κάνουμε παγκόσμιο φεστιβάλ κινηματογράφου στην «ελληνική Ριβιέρα»
Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης βρέθηκε στην έναρξη της θερινής λειτουργίας του παραθαλάσσιου κινηματογράφου Cine Άλιμος αφού η ταινία του “Αν” προβλήθηκε στο πλαίσιο της επίσημης πρεμιέρας του δημοτικού θερινού σινεμά!
Και ο Χριστόφορος είχε μία πρόταση να “στηθεί” ένα διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου, που θα φιλοξενείται κατά μήκος της ελληνικής Ριβιέρας! “Θέλω να ευχαριστήσω το Δήμαρχο Αλίμου Ανδρέα Κονδύλη για την πρόσκληση χθες στον κινηματογράφο Cine Alimos και τον κόσμο που ήταν τόσο θερμός στην προβολή της ταινίας μας.
Ένας θερινός κινηματογράφος πάνω στο κύμα. Σαν όνειρο ήταν. Τους γνώρισα πρώτη φορά χθες και η προσωπική δουλειά που έχουν κάνει είναι εξαιρετική και αξίζει σε όλους τους συγχαρητήρια.
Μπορεί να περνάει η πόλη μας την χειρότερή της φάση, όμως έχει τόσες ωραίες εικόνες και στιγμές που αξίζει να τις επικοινωνούμε. Για το κοινό καλό όλων μας.
Βλέποντας αυτή την εικόνα χθες, αναρωτήθηκα γιατί να μην έχουμε και εμείς ένα Παγκόσμιο Φεστιβάλ Κινηματογράφου πάνω στη θάλασσα μας;;; Αφού σαν τη δίκη μας θάλασσα δεν υπάρχει πουθενά αλλού. (Και σε αυτό δεν διαφωνεί κανείς.)
Το σκηνικό μας είναι έτοιμο. Τι έχουμε να χάσουμε;
Φανταστείτε ένα Αυγουστιάτικο παραθαλάσσιο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ φεστιβάλ κινηματογράφου, κατά μήκος της παραλίας μας, που θα ξεκινάει από το Ίδρυμα Νιάρχος και θα φτάνει μέχρι και την Βουλιαγμένη με αντίστοιχες θερινές προβολές ταινιών από όλο τον κόσμο. Κάθε Δήμος θα έχει αντίστοιχες τέτοιες θερινές αίθουσες. (Οι κλειστές αίθουσες έτσι κι αλλιώς υπάρχουν και είναι πολλές που το καλοκαίρι υπολειτουργούν.)
Θα έρχονται από όλα τα μέρη του κόσμου ταινίες, καλλιτέχνες, δημιουργοί, παραγωγοί, αγοραστές, επισκέπτες. Ξενοδοχεία έχουμε, μαρίνες έχουμε, παραλίες έχουμε, τραμ, δρόμους, εκθεσιακούς χώρους έχουμε, μαγαζιά ωραία και αν έχουμε. Ο κάθε Δήμος έτσι κι αλλιώς έχει κάνει τρομερή δουλειά στην παραλία του και έχει φτιάξει χώρους πανέμορφους. Γιατί να μην γίνει και κάτι έξτρα, από κοινού;;
Ένα φεστιβάλ κρατάει 15 μέρες και είναι πόλος έλξης, κέρδους, καλής επικοινωνίας και προώθησης μιας πόλης. Μόνο καλό θα μπορούσε να αποφέρει κάτι τέτοιο.
Φαντάζομαι κάπως έτσι άρχισαν και οι Κάννες και το Βερολίνο και η Ρώμη, το Λοκάρνο και όλα τα φεστιβάλ.
Χορηγοί πάντα βρίσκονται (ξένοι και Έλληνες) διαφημιστές, ιδιώτες, εταιρίες, παράγοντες που αγαπάνε αυτήν την πόλη. Γιατί όχι;;
Στην αρχή θα είναι μικρό. Όμως πολύ σύντομα θα μπορούσε να γίνει μεγάλο και παγκόσμια μοναδικό.
Κάτι για το οποίο θα ήμασταν όλοι περήφανοι.
Απλά μια σκέψη”.
