Καίτη Ιμπροχώρη: «Το θέατρο ήταν πάντοτε στη ζωή μου»

«Το θέατρο ήταν πάντοτε στη ζωή μου. Είναι μία συνέχεια. Δεν σταματάς ποτέ. Εκανα συνδυαστικά κάποιες ταινίες στη Finos Film, από το 1967 και μετά. Εκείνη που μου άρεσε περισσότερο από όλες ήταν o «Ποπολάρος» του Ξενόπουλου. Είχα τον ρόλο της Κιάρα. Μου άρεσε πολύ! Πέραν αυτών των ταινιών όμως, κατά καιρούς έκανα και ταινίες για τα φεστιβάλ. Βοηθούσαμε τους νέους κινηματογραφιστές τότε. Η τηλεόραση ήρθε πολύ μετά. Από κει με γνώριζε ο κόσμος, ενώ ήμουν χρόνια στο θέατρο! Εκείνο που μου έχει μείνει από την τηλεόραση είναι που έπαιξα το «Επειδή και διά ταύτα» με τον Ανδρέα Φιλιππίδη, τον δάσκαλό μου και τη Λίλη Παπαγιάννη, τη φίλη μου. Δεν το ξαναείδα από τότε ποτέ! Μετά ξεκίνησα να διδάσκω στη σχολή του Δημήτρη Φωτιάδη και στην Αθηναϊκή Σκηνή του Κάλβου και άφησα κατά μέρος την τηλεόραση» τόνισε στην Espresso.

-Δημιουργήσατε φιλίες με ηθοποιούς;

«Δεν είχα ιδιαίτερες φιλίες, αλλά ήμασταν αγαπημένοι. Δεν είχαμε γκρίνιες και προβλήματα. Εγώ είμαι κατά του ανταγωνισμού. Δεν τον θέλω! Θέλω τον συναγωνισμό! Δηλαδή, όταν υπάρχει πάνω στη σκηνή ένας εξαιρετικός ηθοποιός, είτε άντρας είτε γυναίκα, τρελαίνομαι και παίζω καλύτερα! Με όλους τους συναδέλφους μου είχα καλές σχέσεις. Τους αγαπούσα. Δεν ξεχωρίζω κανέναν.»