Λουδάρος: «Στα 13 μου άλλαξε η ζωή μου όταν έχασα την μητέρα μου»
Ο Αντώνης Λουδάρος μίλησε για τα παιδικά του χρόνια και την υποκριτική που είναι η μεγάλη του αγάπη.
Πότε ξεκινήσατε να σκαρφίζεστε ιστορίες;
«Από πιτσιρικάς. Ήταν το παιχνίδι μου, να φτιάχνω ιστορίες του μυαλού. Νομίζω ότι γι’ αυτό έγινα ηθοποιός. Για να ξεφεύγω και να μπαίνω στον κόσμο του κάθε συγγραφέα».
Ήσασταν ο μοσχαναθρεμμένος της οικογένειας;
«Είμαι ο βενιαμίν, σε επτά παιδιά και με είχαν στα πούπουλα. Θυμάμαι να με ντύνουν με τα καλύτερα, να με προσέχουν τα αδέλφια μου. Αυτό γύρω στα 13 άλλαξε άρδην, όταν έχασα τη μητέρα μου. Ουσιαστικά διαλύθηκε η οικογένεια. Οπότε προσγειώθηκα».
Όχημα απόδρασης η υποκριτική;
«Για να συνεχίζω να παίζω. Δεν είναι τυχαίο ότι λέμε "παίζω θέατρο", "πάμε να δούμε πώς παίζει;". Εμπεριέχει ένα παιδικό παιχνίδι».
Νιώθετε γλυκιά γεύση από την καλλιτεχνική σας πορεία;
«Το θέατρο με έναν τρόπο ήταν ο γονιός μου. Με έμαθε να είμαι αυτό που βλέπετε σήμερα. Με τα αρνητικά και τα θετικά. Είμαι πολύ ευτυχισμένος που εργάζομαι και ζω από κάτι που αγαπώ πολύ. Έχω κάνει ωραίες δουλειές και συνεργασίες. Γνώρισα ανθρώπους που ούτε στα όνειρα μου δεν θα το είχα σκεφτεί. Έμαθα πολλά για τη ζωή» είπε στο Τηλεθεατής.
