Κωστόπουλος: «Όταν µε πήραν τηλέφωνο για ρόλο στο µιούζικαλ «Grease», νόµιζα ότι µου κάνουν πλάκα»
Ο Πέτρος Κωστόπουλος μιλάει για το... βάπτισμα του πυρός στο θέατρο για τον ίδιο με το μιούζικαλ Grease αλλά και για τους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση να κάνει αυτό το βήμα.
Φανταζόσουν ποτέ τον εαυτό σου στη σκηνή;
Όχι. Οταν µε πήραν τηλέφωνο, νόµιζα ότι µου κάνουν πλάκα, µετά κατάλαβα ότι είναι σοβαροί και, πράγµατι, αυτό που µου ζήτησαν να κάνω έχει σχέση µε εµένα. Είναι ένας ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός παραγωγός και επειδή ήταν κοντά σε µένα και µου αρέσει να δοκιµάζω διάφορα πράγµατα, παλιά έκανα τα CD, µετά πήγα στην τηλεόραση… Ρώτησα και τις κόρες µου και µου είπαν «κάν’ το κι αυτό, µπαµπά» - και το κάνω πιο πολύ για να διασκεδάσουµε.
Είναι µεγάλος ο ρόλος σου;
Αρκετός. ∆εν είναι βέβαια πρωταγωνιστικός, δεν θα µπορούσε, αλλά, πέρα από την πλοκή του έργου, είµαι και ο αφηγητής. ∆εν ξέρω αν θα έβγαζα µεγαλύτερο ρόλο, αλλά αυτός είναι ΟΚ. Μου µοιάζει κάπου και µπορώ να τον παρουσιάσω σαν µεγαλύτερο νούµερο από αυτό που είµαι (σ.σ.: γελάει). Και είναι και αγχολυτικό και ειδικά όταν βρέθηκα µε τα παιδιά στις πρόβες. Είναι µικρά και ταλαντούχα παιδιά, χορεύουν, τραγουδάνε και όλο αυτό µε έκανε να περνάω καλά. Έχω και δάσκαλο τη Μάρω Κοντού µαζί µε τον σκηνοθέτη, τον ∆ηµήτρη Μαλισσόβα. ∆εν πίστευα ποτέ ότι θα ήµουν στο θέατρο και θα είχα δίπλα µου τη Μάρω Κοντού, την οποία τη θαύµαζα από παιδί.
Μπαίνεις σε ένα άλλο σύµπαν…
Ναι, και µπαίνω για πάρα πολλές ώρες στις πρόβες και τις υπόλοιπες διαβάζω σαν να είµαι στο σχολείο. Ο τελευταίος ρόλος που είχα παίξει ήταν του Αϊ-Βασίλη, που τον έπαιζα για 15 χρόνια για τα παιδιά µου. Τον έπαιζα κανονικά, δεν έκανα καρικατούρα, γινόµουν χοντρός, έβαζα γαλάζιους φακούς επαφής, έκανα ρυτίδες στο πρόσωπο και στα χέρια. Μετά τον Αγιο Βασίλη, λοιπόν, θα κάνω και τον Βινς Φοντέιν!
Εχεις αγωνία για τη στιγµή που η πλατεία του θεάτρου θα γεµίσει µε κόσµο;
Εχω µια αγωνία µην τυχόν και λιποθυµήσω µόλις δω τον κόσµο (σ.σ.: γελάει). Μου λένε, όµως, ότι µε τα φώτα πάνω στη σκηνή δεν τους βλέπεις και τόσο. Φαντάζοµαι να µην έρθουν οι φίλοι και αρχίσουν να µου κάνουν πλάκα. Εχω την αγωνία να µη χάσω τα λόγια, γι’ αυτό διαβάζω συνέχεια. ∆εν είναι και τόσο συγκλονιστικό, δεν θα κάνω τον Τζακ Νίκολσον ή τον Ρόµπερτ Ντε Νίρο. Περνάω πολύ ωραία στις πρόβες. Ναι µεν το κάνω και για αγχολυτικούς λόγους και για ευχαρίστηση, γιατί -όπως καταλαβαίνεις- το θέατρο δεν είναι και ένα µέρος που µπορείς να βγάλεις λεφτά. Είναι µια διέξοδος από αυτό που ζω κάθε µέρα.
Πηγή: Real
