Ορφέας Περίδης: «Η τέχνη απεχθάνεται τα όπλα»

Θεωρείτε ότι υπάρχει σήμερα καθαρά πολιτικό τραγούδι στη χώρα μας;

Δεν είναι μόνο το χιπ χοπ, ξεχάσαμε την πολιτική σάτιρα του Τζίμη Πανούση. Θα μου πείτε ο Τζιμάκος, ήταν ένα είδος μόνος του, ωστόσο είναι πολιτικό, τραγούδι. Από εκεί και πέρα θα σας πω τα γνωστά για χροιές και αποχρώσεις, δηλαδή ξέρω ερω­τικά τραγούδια με πολιτική χροιά όπως «Η συγκέντρωση της ΕΦΕΕ» του Διονύση Σαββόπουλου και πολιτικά τραγούδια με ερωτική χροιά. όπως το «Άμα τελειώσει ο πόλεμος» σε στίχους Ιάκωβου Καμπανέλλη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη.

Η τέχνη είναι όπλο των δυνατών ή των αδυνάτων;

Δεν, μπορώ να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση, το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι η τέχνη απεχθάνεται τα όπλα.

Τι σας τρομάζει περισσότερο στον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα σήμερα;

Η ατιμωρησία στους απατεώνες.

Πέραν των ανθρώπων που εμπιστεύεστε ή των μουσικών που σας συνοδεύουν νια παράδειγμα, πιστεύετε ότι είναι σημαντικό ή χρήσιμο να δίνετε προσοχή σε αυτά που λένε οι άλλοι νια το έργο σας;

Ασφαλώς και δίνω προσοχή. Ακόμη και κακοπροαίρετες κριτικές για μένα μου έκαναν καλό, βελτίωσα την τέχνη μου. Θα έλεγα πως οι άνθρωποι που εμπιστεύομαι είναι αυτοί που μου λένε την αλήθεια όσο πικρή κι αν είναι.

Πηγή: Documento