Αλέκος Συοσοβίτης:«Έζησα τον βυθό της Κρήτης και μπόρεσα έτσι και είδα έναν άλλο κόσμο»

Υπάρχει κάποια ανάμνηση από το ξεκίνημά σας που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;

Η «Ελεύθερη κατάδυση» ήταν μία πολύ καλή στιγμή, περάσαμε καταπληκτικά. Ήταν πολύ γενναιόδωρος ο Γιώργος Πανουσόπουλος: μας είχε πέντε μήνες στην Κρήτη και εμένα προσωπικά να κάνω εκπαίδευση στις καταδύσεις και να μπορώ να ζήσω πράγματα μοναδικά - ήταν μία εμπειρία που χάρηκα ιδιαίτερα. Έζησα τον βυθό της Κρήτης και μπόρεσα έτσι και είδα έναν άλλο κόσμο. Και το αποτέλεσμα μας δικαίωσε σε αυτήν τη βαθιά ανθρώπινη ιστορία.

Όλα αυτά τα χρόνια πορείας, υπάρχει κάποια συνεργασία που σας καθόρισε ή σας εξέλιξε;

Ευτυχώς, είχα υπομονή και επιμονή να ψάχνω πάντα τη σωστή συνεργασία, με καλλιτέχνες που θα μπορούσαν να με πάνε ένα βήμα παραπέρα. Και οι συνεργασίες μου -είτε εύκολες είτε δύσκολες- με πήγαιναν κάθε φορά ένα βήμα μπροστά. Η συνεργασία μου με τη Ρούλα Πατεράκη, για παράδειγμα, μου έμαθε πάρα πολλά, ή οι θεατρικές δουλειές με τον Γιάννη Χουβαρδά... Έχω παίξει σε 35 θεατρικές παραστάσεις. Σίγουρα, το θέατρο είναι ένα πεδίο έρευνα και σου δίνει τα εχέγγυο να μαθαίνεις όλο και περισσότερα.

Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της σταδιοδρομίας σας; Ενδεχομένως, ένας ρόλος ή μία παράσταση που αισθανθήκατε δικαίωση;

Θυμάμαι την πρώτη φορά στην Επίδαυρο, το 2008, στον «Ορέστη» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Ουνκόφσκι. Ήταν τεράστια η εμπειρία, έπαιζα τον Πυλάδη και βγαίνοντας από τη σκηνή το έργο συνεχιζόταν. Έρχομαι στα πλάγια και βρίσκω τον σκηνοθέτη που, συγκινημένος, μου είπε: Silence (σιωπή). Επικρατούσε η απόλυτη σιωπή, σε ένα θέατρο με 10.000 άτομα. Αυτή η στιγμή θα μου μείνει αξέχαστη. Είναι μαγικό το πώς μπορεί τόσος κόσμος να συνδέεται με ένα δρώμενο, γιατί βλέπει και βρίσκει τον εαυτό του εκεί μέσα...

Πηγή: Απογευματινή