Μια... διπλοπενιά για τον υπουργό των Οικονομικών

ΟΜανώλης Καραντίνης μίλησε στην εφημερίδα Espresso για το πότε γνώρισε τον Τόλη: "Η πρώτη συνάντησή μου με τον Τόλη ήταν στο κέντρο «Καράβι» το 1993. Ένιωθα δέος γι’ αυτόν και πήγα και τον χαιρέτησα θερμά. Δεν τόλμησα να του ανοίξω κουβέντα. Μετά, όταν δούλευε στο «Φιξ», αποφάσισα να πάω στο καμαρίνι του με μεσολάβηση του Ζαφειρίου, που ήταν το μπουζούκι του. Ήταν εγκάρδιος μαζί μου. Του είπα πως τον θαυμάζω και θέλω να παίζω δωρεάν στους δίσκους του. Με φώναξε ύστερα από πέντε χρόνια όταν έκανε δίσκο. Πήγα στο στούντιο, μου έλεγε αυτό που ήθελε και το έπαιζα. Σε κάποια σημεία του έκανα υποδείξεις για το πώς έπρεπε να το πει, γιατί ήξερα όλα τα τραγούδια του. Εντυπωσιάστηκε. Τότε με ρώτησε αν είμαι ο νεαρός που τον είχε χαιρετήσει πριν από χρόνια με θέρμη. Του είπα πως ήμουν εγώ και δάκρυσε. Έπαιξα μαζί του το 2000 στη Θεσσαλονίκη στην «Πύλη Αξιού» και έγινε το έλα να δεις. Από τότε έπαιξα σε όλους τους δίσκους του. Του έδωσα και εγώ τραγούδια." Όσον αφορά τη φορολογική του περιπέτεια ο Μανώλης Καραντίνης δηλώνει: "Τόσα και τόσα έχουν γίνει με τη φορολογία και το κράτος βρήκε τον Τόλη να κυνηγήσει; Εδώ χαρίστηκαν με απόφαση της Βουλής εκατομμύρια σε οφειλέτες του Δημοσίου. Χαρίστηκαν 250 εκατομμύρια στις ΠΑΕ. Τα ίδια τα υπουργεία χρωστάνε και δεν τιμωρείται κανείς οφειλέτης υπουργός. Οι εφοπλιστές με… νόμο εξαιρούνται από τη φορολογία των εταιρειών τους. Οι βουλευτές έχουν ένα ποσό αφορολόγητο και τους έπιασε ο πόνος για το Βοσκόπουλο; Το ποσό που του έχει επιδικαστεί είναι πέντε εκατομμύρια! Απίστευτο. Αυτό το ποσό είναι με προσαυξήσεις και πρόστιμα και δώσ’ του πρόστιμα, όπως βάζουν τα πανωτόκια στην Ελλάδα οι διεθνείς τοκογλύφοι. Αν είναι δυνατόν. Να εξοντώνουν έναν άνθρωπο επειδή η γυναίκα του ήταν υπουργός… Σε έναν καλλιτέχνη τέτοιου διαμετρήματος το κράτος πρέπει να το βλέπει αλλιώς, όταν αυτή η φωνή έχει προσφέρει τέτοια συγκίνηση στον Έλληνα. Εγώ προτίθεμαι να ξεκινήσω μια επιτροπή συμπαράστασης για να ζητήσουμε ως θαυμαστές από τον νέο υπουργό Οικονομικών κ. Βενιζέλο να δει με επιείκεια την υπόθεση του Τόλη και - γιατί όχι;- να του χαρίσει τα πανωτόκια ή να του κάνει διακανονισμό. Και αν δεν δεχθεί ο υπουργός, δηλαδή αν δεν το δεχθεί η τρόικα, να κάνουμε έρανο σε όλη την Ελλάδα μεταξύ των θαυμαστών του για να μην εξοντωθεί οικονομικά και ψυχικά ένας ευαίσθητος εθνικός καλλιτέχνης. Οι πολιτικοί δεν λένε ότι η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα; Ε, ορίστε ένας Έλληνας που παράγει τραγούδι χαράς και πάνε να τον διαλύσουν αυτοί που παράγουν λύπη με τη φτωχοποίηση του λαού. Δεν είναι τρελό; Είμαι σίγουρος πως αν ζούσε ο Καζαντζίδης, θα τον κυνηγούσε και αυτόν η Εφορία"