Σοφία Φιλιππίδου: «Είμαι ένα μοιραίος, παράξενα λοξός άνθρωπος»

«Από τη Θεσσαλονίκη έφυγα το 1985 και ήρθα μία φορά μόνο με το θέατρο Τέχνης Κουν και την παράσταση πλούτος του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή το καλοκαίρι 2001 στο θέατρο Δάσους. Αυτή ήταν μία αρχή. Σήμερα κάνω μία δεύτερη αρχή. Ερχόμαστε στην καρδιά της πόλης, στο θέατρο Εγνατία, με ένα βραβευμένο νεοελληνικό έργο του Άκη Δήμου, μια μεγάλη επιτυχία του Θεάτρου «Δημήτρης Χορν» και του Σταμάτη Φασουλή. Αν όλα πάνε καλά, νομίζω θα είναι μια καλή ευκαιρία για ν’ ανοίξει κάποιος διάλογος με τους πολιτιστικούς φορείς της πόλης μας και να αρχίσει μια γόνιμη συνεργασία για το μέλλον» δήλωσε η ηθοποιός και συνέχισε για το τι άνθρωπος είναι: «Ας πούμε ότι στον ενθουσιασμό, στη χαρά, στην περιέργεια, στην παιδικότητα, στην απορία το γοργόν έχει τη χάρη του… Στην αγάπη, την τέχνη, την επικοινωνία, τη γνώση… η υπομονή είναι δυνατό όπλο.» Όσο για τα επόμενα σχέδιά της, η Σοφία Φιλιππίδου δηλώνει: «Δεν σχεδιάζω το μέλλον μου. Παρακολουθώ τα καιρικά φαινόμενα, διαβάζω τις εφημερίδες, σερφάρω στο Ίντερνετ, ‘ακούω’ τα όνειρά μου και αφήνομαι και λίγο στη μοίρα! Με λίγα λόγια, είμαι ένας μοιραίος, παράξενα λοξός άνθρωπος!