Γιώργος Δημητριάδης: «Αισθάνομαι ελεύθερος και ακέραιος»
Τον περασμένο Δεκέμβριο γιόρτασε τα 15 χρόνια του στη δισκογραφία με μια μεγάλη συναυλία στο Metropolis Live Stage, όπου μοιράστηκε την σκηνή με αγαπημένους του φίλους. Η βραδιά μεταφέρθηκε σε ένα διπλό cd και τώρα ο ερμηνευτής ανοίγει μια νέα πόρτα, που πίσω της κρύβονται νέες προκλήσεις.
-Πως προέκυψε η ιδέα για την ηχογράφηση της συναυλίας;
«Ο Άγγελος Σφακιανάκης μου είπε πως ήταν πια χρυσή ευκαιρία και η πιο κατάλληλη στιγμή να ηχογραφηθεί το επετειακό event, που εξάλλου θα είχε τόσους καλεσμένους, φίλους καλλιτέχνες»
-Μετά τη –σύμφωνα με τον τίτλο του δίσκου-15χρονη «εφηβεία», ακολουθεί η «ενηλικίωση»;
«Ο τίτλος δεν υπονοεί κάποια μουσική καλώς εννοούμενη βέβαια, ανωριμότητα, αλλά κυρίως τη δισκογραφική μου ηλικία και επιχειρεί έτσι ένα λογοπαίγνιο. Βέβαια θα πω εδώ πως και αλλιώς να εννοηθεί, ουδόλως με πειράζει, ίσα ίσα το θεωρώ ιδιαίτερα κολακευτικό, γιατί νομίζω πως στη νεαρή τους ηλικία, ταλέντου φυσικά υπάρχοντος, οι άνθρωποι κάνουν τα καλύτερά τους πράγματα, ακριβώς επειδή δεν είναι υποψιασμένοι και πειραματίζονται»
-Ποιες ήταν οι σημαντικότερες μουσικές επιρροές που είχες;
«Μεγάλωσα ευτυχώς σε μια περίοδο της ανθρωπότητας που τα μεγέθη ανταποκρίνονταν σε πραγματικές αξίες, σε εποχές που γεννούσαν ανθρώπους που είχαν να κάνουν και να πουν, σε μέρες που η μουσική και οι άνθρωποι της επηρέαζαν, θετικά βέβαια σχεδόν όλους τους νέους ανθρώπους»
-Σκέφτηκες κάποια στιγμή ν’ αλλάξεις πορεία και να στραφείς σ’ ένα πιο «εύπεπτο» είδος μουσικής;
«Το εύληπτο έχει παρεξηγηθεί για εύπεπτο πρώτα απ’ όλα. Θέλω να πω πως οι μουσικές που γράφω όλα αυτά τα χρόνια έχουν «περάσει» σε άλλους σαν ιδιόρρυθμες και σε άλλους σαν εύπεπτες, σε άλλους σαν «δύσκολες» και σε άλλους σαν «εύκολες». Ποτέ μου δεν έκατσα να σκεφτώ, ούτε κάθομαι να σκέφτομαι πως γράφω»
Πήγη: Tivo
