Αντώνης Κανάκης: «Μεγαλώνοντας κλαίω πιο εύκολα»

Ο παρουσιαστής γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του ο κ. Γιάννης –Δανιήλ, καθηγητής Αγγλικών, ήταν υπάλληλος σε εταιρείες.

Η μητέρα του η κυρία Ευγενία, η Νίτσα όπως την φωνάζουνε, «πόντια, καπάτσα και τσαούσα», όπως την περιγράφει, είναι η κλασική Ελληνίδα μαμά και «νοικοκυρά παλιάς κοπής, με την έννοια ότι από τη στιγμή που έκανε παιδιά τελείωσαν όλα», διευκρινίζει ο Αντώνης Κανάκης. Άνθρωποι με χιούμορ και οι δυο, μεγάλωσαν τα δυο τους παιδιά την Κέννυ και τον Αντώνη, χωρίς να τους επιβάλλουν τα δικά τους «θέλω». Ο Αντώνης ήταν κοινωνικό παιδί με πολλούς φίλους. Στο σπίτι το παιχνίδι δεν σταματούσε. Μάζευε την οικογένεια και έδινε παραστάσεις. Χωρίς πρόβα. Ότι του ερχόταν εκείνη τη στιγμή έκανε. Χοροπήδαγε πάνω στα κρεβάτια, έκανε γκριμάτσες , έλεγε αστεία για να γελάσουν. Τα πρώτα του χρήματα τα έβγαλε πουλώντας παγωτά, τα καλοκαίρια, στη στάση του λεωφορείου. «Αγοράζαμε με τους φίλους μου τα παγωτά και τα πουλούσαμε πιο ακριβά, σε όσους περίμεναν στη στάση. Δροσίζονταν χωρίς να ταλαιπωρούνται, άρα έπρεπε να δώσουν κάτι παραπάνω.» θυμάται. Αυτή δεν είναι η μόνη δουλειά που έκανε για να βγάζει το χαρτζιλίκι του. Έβαζε σε ένα καλαθάκι τσιπς αναψυκτικά, ξηρούς καρπούς και τα πουλούσε στον κινηματογράφο. Αργότερα εργάστηκε ως σερβιτόρος και από τα 15 ως deejay». Με το ποδήλατό του, το «μαυράκι» του, όργωσε τη Θεσσαλονίκη. Από το πρωί μέχρι το βράδυ όταν δεν είχε σχολείο, εξερευνούσε τις γειτονιές της πόλης του. Μάθαινε τον κόσμο. «Αχ το ποδήλατό μου. Θέλω να «σκοτώσω» τον πατέρα μου. Είναι μανιακός στο να κρατάει πράγματα στο υπόγειο..




Πρόσφατα και μετά από ισχυρή πίεση από τη μάνα μου να κάνει εκκαθάριση, πήγε και πέταξε το ποδήλατο. Του είπα: «Ρε αγόρι μου είναι δυνατόν να κρατάς όλες τις σαβούρες και να πετάς το ποδήλατο μου;» Ένα ιστορικό ποδήλατο, πρόγονος των bmx. Με πήγαινε παντού», παραπονιέται. Στο σχολείο ήταν καλός μαθητής, χωρίς να διαβάζει πολύ. Από μικρός ήξερε ποιο θα ήταν το επάγγελμα του. «Μια μέρα έρχεται η μητέρα μου μέσα στο δωμάτιο και μου λέει με το χιούμορ που διακρίνει όλη την οικογένεια. «Συγγνώμη που σ’ ενοχλώ αγόρι μου. Μόνο επειδή με ρωτούν οι φίλες μου, τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις». Της απάντησα ότι θα ασχοληθώ με την τηλεόραση και το ραδιόφωνο». Στο ραδιόφωνο μπήκε ως «πειρατής» στα 12 του χρόνια. Το 1988 έγινε «νόμιμος» ραδιοφωνικός παραγωγός στο δημοτικό σταθμό. Το πέρασμα στην δημοτική τηλεόραση ήταν μια φυσική εξέλιξη. «Έκανα τη μουσική εκπομπή του καναλιού με τον Κώστα Καπετανιδη. Ήταν και παρουσιαστής τότε», λέει ο Αντώνης Κανακης . Στη συνεχεία έρχεται το Κομφούζιο και οι εκπομπές στην ιδιωτική τηλεόραση. STAR, MEGA, ANT1 φιλοξενούν, τις εκπομπές του, ΑΜΑΝ, ΧΑΙΒΑΝΙΑ 3-0, ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ....




Ο Αντώνης Κανακης από μικρός ασχολήθηκε με τον αθλητισμό. «Ασχολήθηκα με πολλά αθλήματα αλλά όσο απίστευτο και να ακούγεται λόγω ύψους, διέπρεψα στο μπάσκετ αλλά η ιστορία με το ραδιόφωνο και την τηλεόραση με απορρόφησε. Θα μπορούσα όμως να ασχοληθώ επαγγελματικά με τον αθλητισμό», δηλώνει.
Ο Αντώνης αποκαλύπτει, στην εφημερίδα «Δημοκρατία» ότι γράφει μουσική «Μου αρέσει η μουσική. Γράφω μουσική και λίγοι το ξέρουν. Δεν έχω βγάλει προς τα έξω κάτι. 2-3 άνθρωποι έχουν ακούσει και μου λένε ότι είναι καλό αυτό που κάνω. Αλλά δε ζητάω την έγκριση από κάποιον, είναι κάτι που βγαίνει από μέσα μου».
Η προσωπική του ζωή έχει απασχολήσει τα μέσα ενημέρωσης. Ο ίδιος δεν επιθυμεί να εκθέσει τη ζωή του. Έχει «χρεωθεί» κατά καιρούς διαφορές σχέσεις. Δεν δείχνει να το απολαμβάνει. «Δεν είναι βέβαια τραγικά τα χρέη. Όλο αυτό βρίσκεται στο πλαίσιο του να λέγεται και να γράφεται ότι να ναι. Ασόβαρα είναι. Αυτά δεν απασχολούν την κοινωνία. Τα βλέπω ως αστεία», δυσανασχετεί.
Άλλωστε τα προσωπικά του είναι για να τα συζητάει με τους φίλους του. «Παίζουν μεγάλο ρόλο οι φίλοι μου στη ζωή μου. Είναι σχέση εντιμότητας, αγάπης και αφοσίωσης.». Δεν φαίνεται να πολυπιστεύει στη φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών. «Μπορεί να υπάρχει αλλά μάλλον αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα, ότι δεν μπορεί να υπάρξει», λέει σοβαρά.




Όσο μεγαλώνει κλαίει πιο εύκολα «Είναι οι εμπειρίες μάλλον. Μπορεί να δακρύσω με τη μουσική, με μια ταινία, με ανθρώπινες ιστορίες. Με εκείνους που έχουν θυσιάσει πολλά για τα προσωπικά τους πιστεύω, που μένουν πιστοί στα πιστεύω τους. Με συγκινεί η αφοσίωση».
Θέλει να δουλεύει με ανθρώπους που περνάει καλά. Το έχει καταφέρει. Όταν μιλάει για το Ράδιο Αρβύλα, βγάζει χαρά και ικανοποίηση χωρίς φυσικά να χάνει το χιούμορ του «Τα ανέκδοτα του Καφετζή είναι τραγικά κρύα. Μπορείς να του κάνεις μήνυση και να δικαιωθείς», υποστηρίζει αποδεικνύοντας πόσο πολύ του αρέσουν!