Καλογεροπούλου - Μοσχόπουλος: «Πολλές φορές γινόμαστε... μπίλιες»

Βεβαίως ο ίδιος δεν διανοείται να ανεβεί στη σκηνή ούτε η συνεργάτης του να σκηνοθετήσει, της αρκεί «να είναι δίπλα στον σκηνοθέτη και να τον τρελαίνει», με αποτέλεσμα ουκ ολίγες φορές «να γίνονται μπίλιες».
«Την πρώτη φορά που μου μίλησε άσχημα» θυμάται η κυρία Καλογεροπούλου «πήγα να βάλω τα κλάματα, ήταν σε μια στιγμή μεγάλης έντασης, στη γενική πρόβα της “Πεντάμορφης”. Σκέφτηκα, όμως, έτσι μιλάει κανείς μόνο στη μαμά του και συνήλθα αμέσως!».

Δεν σταματούν να συζητούν, να κατεβάζουν ιδέες, να γράφουν- η αρχή έγινε με την «Πεντάμορφη». «Γράφουμε παντού, στο εξοχικό της Ξένιας στις Μηλιές, στο Πήλιο • την πρώτη σκηνή της “Οικογένειας Νώε” την έχουμε γράψει σε ένα ξενοδοχείο στην Κοπεγχάγη. Γράφουμε και μαζί και χώρια, ενίοτε και με συνεργάτη το μαγνητόφωνο». Αμφότεροι παραδέχονται ότι κανονικά δεν είναι εύκολο. Βοηθάει όμως και η φύση του θεάτρου, η δομή διαλόγου που την καθορίζει. Συνήθως συμφωνούν, βγάζουν επιφωνήματα όταν πέφτει στο τραπέζι μια ιδέα που και οι δύο θεωρούν οικεία, ο ανταγωνισμός δεν βρίσκει πρόσφορο έδαφος.
Πηγή: Βήμα